Aan de binnenzijde is Land Rover net zo subtiel tewerk gegaan. Het instrumentarium werd wat verfijnd en er zijn enkele nieuwe keuzemogelijkheden voor zowel de zetelbekleding als de sierlijsten. Maar in tegenstelling tot het uiterlijk, heeft het interieur meer last van de eerste kraaiepootjes en rimpels. De leeftijd begint hier duidelijk te worden en de concurrentie in het segment is groot.

Wie echt een offroad-capabele SUV nodig heeft, kan weinig anders dan bij de Freelander uitkomen. Dat is evenwel een kleine groep klanten. En door nu voorwielaandrijving op het menu te zetten, kan je de Freelander tegen een hele garde nieuwe concurrenten zetten en die doen bijna allemaal beter. We weten wel dat knopjes zo groot en robuust zijn omdat je ze met je handschoenen aan zou kunnen bedienen, maar als je de integraalaandrijving naar het sterfhuis draagt, moet je daar ook maar wat aan doen want, eerlijk, zonder dat excuus wordt het snel een goedkope bedoening.

Aan het voorts uitstekende plaatsaanbod, goed steunende zitmeubilair en de overzichtelijke ergonomische opstelling van alle instrumenten is niets veranderd. En de koffer is - eens de hoge drempel die eigen aan het concept is, overwonnen - ruim en bruikbaar omwille van z'n egale vorm. Met de achterbank recht past er 755l in. Met neergeklapte achterzetels wordt dat 1.670l. Op comfort blijft de Freelander punten scoren.