De C4 houdt z'n lijn bijzonder goed in de gaten. In een segment waarin de gemiddelde berline sneller uitdijt dan de wereldkampioen hotdogs-vreten, groeit de auto in de lengte met 5cm, in de breedte 2cm en 3cm in de hoogte. Z'n totale afmetingen van 4,33 bij 1,79 op 1,49m plaatsen hem in het centrum van het felst bevochten segment.

Op stilistisch vlak is de meest voor de hand liggende observatie dat Citroën de sympathieke bolling van de vorige editie niet overneemt. De C4 is wat hoekiger, met een hogere snuit. De kont heeft wat weg van de C3 terwijl de neus meer heeft van grote broer C5. Maar het uiterlijk is ook eerder generisch. Als de logo's van de vorige C4 zouden vallen, dan wist je nog steeds dat het een Citroën was. Hier? Minder. Opgaan in de massa is overigens iets wat de Fransen nog moeten leren. Er eerst alles aan doen om de C4 zo grijs als een duif te maken en vervolgens de pluimen kleuren. Hoe moet je anders de spatten chroom en de drukke velgdesigns interpreteren die op de topversies zo wanhopig om aandacht schreeuwen.

In een segment dat gedicteerd wordt door rationele aankopen kan Citroën anderzijds wel uitpakken met een heuse Joker. In de koffer past zo maar eventjes 408l. Een derde meer dan voorheen en een waarde die niemand in het segment kan overklassen. Je maakt je handen wel vuil aan de kofferklep zonder ingewerkte hendel, maar omdat de laadruimte ook nog eens gedomineerd wordt door rechte wanden en grote vlakken, is hij echt bruikbaar.