Vooraan is de V60 identiek aan de sedan. En die ruilde z'n Scandinavische soberheid al voor een aankleding die frivoler was. Volgens de ontwerpers kan je in het lijnenspel op het dashboard zelfs het circuit van Spa-Francorchamps herkennen. De sobere wijzerplaat met twee grote ronde klokken is gemoderniseerd en gebleven. De glooiende middenconsole die in een contrasterend materiaal wordt uitgevoerd - een evolutie van die in de C30, S40, V50, XC60 - zorgt nog steeds voor een visuele prikkel. Helaas was Volvo verplicht om de pook wat verder achterruit te plaatsen en is de armsteun tussen de voorzetels ook wat te hoog. Beiden zijn valse noten in het nochtans stemmige interieur.

Volvo's zitmeubilair behoort al decennia tot de top en dit nieuwste product is geen uitzondering. De ruim bemeten zetels zijn bij de meest comfortabele in z'n segment en als we al kritiek zouden hebben dan is het dat je tijdens het betere bochtenwerk wat meer zijdelingse steun kan verdragen.

Achteraan is het plaatsaanbod behoorlijk. De V60 is zeker geen uitschieter - grote volwassenen moeten rekenen op het medeleven van de voorste passagiers. De hoofdruimte vormt geen probleem, maar ter hoogte van de knieën worden de centimeters gauw schaars. Als je daar geen last van hebt, is de achterbank haast net zo comfortabel als de ruimte vooraan.

Volvo heeft z'n ergonomie herdacht en onder meer de bedieningselementen van het navigatiesysteem - na herhaalde kritiek - weer op de middenconsole ondergebracht. Wat niet betekent dat het nu veel intuïtiever werkt. Je zal er toch even aan moeten wennen.