We hadden de SLS al een aantal keren kunnen bewonderen in "gecontroleerde" omstandigheden. Op Autoshows. En het dient gezegd; we waren wat teleurgesteld. Vooral in de ogenschijnlijke tegenstelling tussen de lijnen voor en na de bolle cockpit. Vooraan zijn de gerekte koplampen, de "powerdomes" op de motorkap en de koelsleuven allemaal lijnen die in de lengterichting van de auto lopen, wat snelheid suggereert, terwijl onder de heupen de grille, en de luchthappers in de voorbumper zorgen voor een innige band met het wegdek. Achteraan... is de bolle kont vooral voorzien van lijnen die daar haaks opstaan. En getooid met verrassend banale koplampen. Alsof er een ander designteam aan het werk is geweest.
Eens je de SLS in het juiste kader plaatst, in het wild, op de baan, lijken opeens alle lijnen te kloppen. En vallen de echte afmetingen van de SLS op. Want met een lengte van ruim 4,7m, een breedte van 1,94m en een hoogte van 1,26m is deze bolide ronduit imposant. De neus is meer dan 2 meter lang. Je kan er met gemak een volwassene op te slapen leggen, als dat het met bekwame hand vervaardigde aluminium koetswerk niet zou beschadigen, tenminste. Die grote, platte neus maakt het wel moeilijk om met deze auto te manoeuvreren. Blij dat er parkeersensoren bestaan. Mercedes' assemblagelijn in de fabriek van Sidelfingen levert een kwaliteit die boven elke verdenking staat.
Natuurlijk moeten we het hier ook over de SLS z'n "party piece" hebben: de vleugeldeuren. Die zijn netjes voorzien van handgrepen die elektrisch in de koets verzinken. En natuurlijk leveren ze spektakel bij het in- en uitstappen. Je hebt er overigens opvallend weinig plaats voor nodig. Ze blijven laag genoeg om in de meeste parkeergarages buiten schot te blijven en je kan opvallend dicht tegen de auto naast je parkeren. Natuurlijk zijn er ook nadelen. Je moet een hoge drempel overwinnen (die wel de stijfheid van het ontwerp garandeert) en je kan je uiteraard nergens aan optrekken. Vrouwen laten korte rokjes dan ook beter achterwege. Aan de binnenzijde vreet de constructie bovendien enkele kostbare centimeters hoofdruimte. Aan de veiligheid heeft Mercedes wel gedacht. Niet bij toeval zijn de deuren van de SLS aan de binnenzijde nog voorzien van ouderwetse deurknoppen voor de vergrendeling. Die zijn er voor het onwaarschijnlijke scenario dat de platte, brede SLS op z'n dak eindigt. Vanzelfsprekend kunnen de deuren dan niet op conventionele wijze open, maar door de knopjes uit te trekken kunnen de inzittenden wel de scharnieren opblazen.
