De binnenzijde vergast je op een duidelijk afleesbare tellerpartij, goed steunend zitmeubilair en een rijhouding die meteen goed aanvoelt. Maar omdat Nissan uit marktonderzoek heeft geleerd dat de doelgroep - jonge, hippe mensen - vinden dat een auto-interieur doorgaans saai is en te weinig gelijkenissen met hun iPhone vertoont, is het geheel gespekt met opmerkelijke stijldetails. Er wordt rijkelijk met chroomaccenten gestrooid en de klokkenset, onder een zwevende afdekkap is geïnspireerd op die van een motorfiets. Hetzelfde geldt voor de gelakte middentunnel. Vooral over dat laatste element zijn we onzeker. De geperforeerde stofjes in contrasterende tinten zijn in elk geval makkelijker verteerbaar.

Ingenieurs en, in nog grotere mate, marketingguru's hebben de neiging om gadgets te ontwikkelen waar niemand op zit te wachten. En de trendy Juke is natuurlijk geen uitzondering. Daarom zit er in de middentunnel een ergonomisch onhandig geplaatst scherm dat je ofwel nuttige informatie als de ingestelde temperatuur van de airco of je verbruik vertelt, of volstrekt onzinnig communiceert over de turbodruk, gaspedaalrespons, de G-krachten in een bocht en diens meer.

Los van de twijfel die we hebben bij sommige stilistische oplossingen; de compacte SUV is best praktisch. In het interieur passen bekers en literflessen, het handschoenvakje is bruikbaar en de gebruikte kunststoffen scoren een voldoende. Je voelt je door de hoge gordellijn goed ingekapseld maar claustrofisch wordt het nooit. Toch niet vooraan. Achteraan kan het krap worden. Als je je daar niet mee kan verzoenen spaar je best door voor een Qashqai. Voor de koffer moet je natuurlijk de obligate hoger drempel overwinnen en het laadvolume bedraagt slechts 251l. De achterbank kan plat en dan past er tot 830l in.