De ontwerpers van de Meriva zijn gaan spieken bij hun broeders die de Insignia en Astra tekenden. Terecht, want beide producten vallen in de smaak. Het betekent dat je aan de binnenzijde uitkijkt op boordplank die zich wulps om de inzittenden heen krult. De vlakken lopen zelfs door in de deurpanelen. Een ruim aanbod aan bekledingsopties moet ervoor zorgen dat je je meteen thuis voelt. In principe doet de Meriva aan "cocooning", ondanks een hoge zithouding. De aankleding van het interieur geschiedt grotendeels in kwalitatief ogende maar helaas ook zeer krasgevoelige kunststoffen. Het is aangenaam toeven aan boord - al hindert een te horizontaal opgesteld stuurwiel in de zoektocht naar een ideale rijhouding.

Achteraan profiteer je niet alleen van extra centimeters. Opel heeft de slimme achterbank van de eerste generatie verder doorontwikkeld. Elk van de drie zitvlakken is opklapbaar. Het middelste kan daarbij ook dienst doen als armsteun. Wanneer dat het geval is, is het mogelijk om de buitenste exemplaren ten gunste van meer been- en ellenboogruimte achteruit te schuiven. De twee zitjes nemen daarbij vanzelf een meer centrale positie in. We zegden al dat je ook achteraan makkelijk buiten kan kijken. Door de knik in de gordellijn, en ook omdat de achterzetels wat hoger zijn gepositioneerd.

De integratie van de kofferklep is minder efficiënt dan bij z'n voorganger. Toch is de laadopening (79cm) dankzij een grotere totale breedte van het voertuig toegenomen. En hetzelfde geldt voor het volume van een grotendeels met vlakke wanden afgebakende kofferbak. Dat groeit tot 400l. Met de achterbank neer is dat 920l en als je tot tegen het dak stapelt past er 1.500l in. Je mag aan het gewicht van de Meriva (passagiers incluis) tot 530kg toevoegen.

De bergruimte in het passagierscompartiment werd evenmin vergeten. Opel creëerde grote deurvakken, een bruikbaar handschoenkastje en een slimme middenconsole. Die bestaat uit twee aluminium rails waartussen je onder meer een bergvak, armsteun en bekerhouders kan verschuiven.