De instap in de Hyundai Santa Fe is hoog, maar de inspanning wordt beloond door een zeer ruim interieur, dat jammer genoeg wat gewoontjes oogt en somber dominant zwart kleurt. De zetels zijn royaal bemeten en het vinden van een comfortabele zithouding kost weinig moeite, zeker geholpen door de elektrische regelingen en bijgestaan door de hoogte- en diepteregeling op het stuurwiel. Als er al een minpuntje te signaleren valt, is het de beperkte zijdelingse ondersteuning van het lichaam. Bij onze testauto was een lederen aankleding en zetelverwarming standaard. De manuele airco maakt op de Executive-uitvoering plaats voor een automatische bi-zone versie. Het zogeheten 'Supervision'-dashboard toont de gebruikelijke informatie, aangevuld met een boordcomputer, maar de fel blauw oplichtende dashboardverlichting is te nadrukkelijk aanwezig, zodat ze als een gadget en goedkoop oogt. Navigatie en Bluetooth voor wettelijk handenvrij bellen was niet te bespeuren. Een geïntegreerde radio/cd met USB-poort en iPod-ingang waren wel van de partij.

Starten doet de Santa Fe met een startknop en er is een insteekgleuf in de centrale console om de sleutel stil te houden tijdens het rijden. Aan bergruimte geen gebrek, met ruime en stevige portierbakken, waarin zelfs drankflessen een stevig houvast vinden. Bekerhouders, een zonnebrilhouder en een bijzonder ruim tweelagig bergvak onder de centrale armsteun voorin dragen onze goedkeuring weg. De Santa Fe kan optioneel - 1.750 euro - met een derde zetelrij worden besteld. Het gaat niet zomaar om een stel noodzitjes, maar om degelijk zitmeubilair, al blijven knie- en voetruimte onvermijdelijk aan de krappe kant, net zoals de instap naar de derde rij nooit vlot kan genoemd worden. Om de kroost achterin in de gaten te houden is er een uit de dakhemel klappende panoramische spiegel, die zowel door bestuurder als bijrijder kan gehanteerd worden.