Het koetswerk plooit zich om een wielbasis die met 71mm is toegenomen. Zelfs met grotere wielmaten (tot 19") levert dat aanzienlijk meer binnenruimte op. Vooral wie zichzelf vaak op de achterbank vouwt, zal in z'n nopjes zijn. De been-, knie- en hoofdruimte zijn bij de beste in het segment. Tenzij je in de buurt van een dubbele meter komt, zal je er over niets te klagen hebben. En omdat het dakpaneel behoorlijk hoog boven het wegdek uittroont, lukt dat Opel zelfs zonder je een stuikhouding op te dringen. Die achterbank kan vanzelfsprekend ook plaats ruimen voor bagage. De vloer is eigenlijk niet vlak, maar omdat Opel ervoor zorgt dat je de koffervloer op drie verschillende plaatsen kan vastzetten, is de remedie voorhanden. En ruimte onder het kofferplateau kan je ook gebruiken om kostbare zaakjes weg te steken. Het koffervolume bedraagt 370l, al is een stuk daarvan te danken aan een uitgeholde hoedenplank en betwijfelen we of je daar ooit wat aan hebt. Offer je de passagiersplaatsen, dan zwelgt de kofferklep tot 1235l. Aardig, niet exceptioneel.
Vooraan richten we eerst onze aandacht op het zitmeubilair. Opel heeft namelijk z'n best gedaan en geheel ergonomische, rugvriendelijke zetels ontwikkeld. Mét attest. Een unicum in het segment. En tegen een meerprijs. Standaard was pas echt wild geweest. Niet dat we over het basismeubilair te klagen hebben, integendeel. Dat biedt een afgewogen mix tussen comfort en zijdelingse steun; van beiden niet te veel zoals dat in z'n segment hoort. Richten we onze blik vooruit, dan valt op dat de Astra ruimer aandoet dan voorheen. En dat heeft niet alleen met enkele centimetertjes reële winst te maken. De voorruit is verder naar voor geschoven en dat versterkt de ruimte-indruk. En net als bij de Insignia werd gekozen voor een horizontaler opgestelde middenconsole. Een hele vracht knoppen en draaischakelaars is erover gespreid, maar een ergonomische dodenval is het niet geworden.
Voor je neus zitten vier ronde klokken. Twee kleintjes en even veel grote. Ze huizen in kokers die met een zilverkleurige sierrand zijn omhuld. Metaaleffect is er ook rond de middenconsole, om de handgrepen vooraan in de deuren, de luchtdoorstroomopeningen en in het stuurwiel. Dat zorgt voor een dynamische toets. Wie opteerde voor instelbare dempers (zie rijeigenschappen) kan de overwegend witte dashboardverlichting vervangen door rood verlichte wijzerplaten. Dat gebeurt automatische als je voor de sportieve rijmodus kiest. De hoger gepositioneerde versies hebben om de gangwissel en in de portieren ook nog sfeerverlichting - "classy". Wil je de sportiviteit nog meer laten doorklinken, kies dan voor een rode portier- en dashboardbekleding.
Wie praktisch ingesteld is, kan in de Astra z'n hart ophalen. De opbergruimte is indrukwekkend. Zo kan je in de portieren een anderhalveliterfles kwijt (niet dat we iemand kennen die daar constant mee rondrijdt, maar het kan) en alleen al vooraan is er nog 25l extra stouwcapaciteit. De beste vondst van allemaal is de diffuse-functie op de luchtmonden. Niets meer dan een extra instelling die ervoor zorgt dat de luchtstroom meteen in het interieur verspreidt. Dat betekent dat je even veel verluchting (verwarming of koeling) krijgt, zonder dat het je in het gezicht blaast. Briljant en eigenaardig genoeg pas inbegrepen als je volautomatische airco kiest. Dat betekent dat Opel twee sets luchtmonden ontwikkelde.
