Deze 9-3X heeft een 1998cc viercilinder onder de kap. Een perfect vierkante motor overigens (boring en slag zijn identiek; 86mm) en meestal levert dat geen karaktervolle centrale op. Gelukkig doet Saab het niet zonder turbo, en in dit geval klopt de drukvoeding het vermogen zelfs op tot 210pk, die vrijkomt bij een aardige 5.300t/min. De trekkracht piekt op 300Nm en is tussen 2.500 en 4.000t/min permanent ter beschikking. In combinatie met een mooi gespreide zesbak (zonder overdreven korte eerste of uitgesproken lange zesde) betrap je de 9-3X dan ook zelden op een lui moment. Dat blijkt ook uit de prestaties; de handbak sprint naar 100km/u in 8,5 tellen en de top bedraagt 230km/u. Een zestrapsautomaat van het conventionele type is eveneens leverbaar. Die doet over de standaardoefening wel een dikke tel langer en houdt het 10km/u eerder voor bekeken. En belangrijker; hij verbruikt ook meer. De 9-3X 2.0t met handbak tikt af op een verbruiksgemiddelde van 8,3l/100km en dat is aardig voor een 1.7 ton zware break. Maar de automaat doet daar haast twee liter bij.
De Epsilon-bodemplaat van GM heeft een geheel onafhankelijke ophangingsstructuur. Die is wat minder rigide dan de nieuwste producten en zoekt ook in de afstelling de extremen minder op. De 9-3X is nochtans zeer kritisch gedempt, en op overbodige koetswerkbewegingen zal je het model niet betrappen. Tegelijk blijft de filtering van kleine oneffenheden van een zeer hoog niveau. Beter dan bij vele recentere producten, durven we zeggen. En dankzij een communicatief stuurwiel (lineair bekrachtigd en met een goede weerstand) heb je steeds in de gaten wat het onderstel uitmeet. De XWD-aandrijving compenseert de hogere bodemvrijheid ruimschoots. Zolang je het gas erop houdt, stuurt de Zweed als op rails, onder lastenwissels en bij bruuske vertragingen reageert de Saab voorspelbaar en in essentie neutraal en dramaloos. De vierwielaangedreven versie profiteert niet alleen van een intelligente koppelverdeling over de vier wielen; de gewichtverdeling over voor- en achteras is (57/43%) ook beter dan bij z'n voorwielaangedreven broertjes. De stabiliteitscontrole houdt steeds een oogje in het zeil, zonder de pret te bederven of z'n tussenkomsten duidelijk te laten merken. Als het systeem zich dan toch niet laat uitschakelen, hebben we het liefst op deze manier - discreet.
Tractie op vier wielen en een hogere bodemvrijheid, geven vanzelfsprekend extra marge voor het nemen van wat moeilijkere hindernissen. De 9-3X is daarmee duidelijk geschikt voor wintersport, modderige bospaadjes of een excursie op het strand. Wie meer wil doen, flirt onherroepelijk met de grenzen van het haalbare. Net als bij elke andere concurrent. Of bij het gros van de SUVs.
