De Defender ziet er anno 2009 misschien helemaal anders uit dan de Land-Rover die in 1948 het levenslicht zag, maar z'n roots gaan in rechte lijn terug naar deze oer-4x4. De Defender is nog steeds een ‘go anywhere'-werkpaard. En bij de verjaardag van een icoon hoort een speciale uitgave.

Van de circa 25.000 Defenders die Land-Rover elk jaar bouwt, wordt het merendeel ingezet voor het zware werk. Bij zelfstandigen, landbouwer en -in niet onaanzienlijke mate- hulporganisaties. Maar deze SVX, die verkrijgbaar is als 110 ‘Station Wagon' of -zoals hier- als dakloze 90, roept toch een ander gevoel op. Vooral aan de binnenzijde, waar de uitrusting naar de normen van het model opvallend luxueus is. Sinds een grondige opfrisbeurt twee jaar geleden heb je al recht op een modern ogende middenconsole met een verwarmings- en airco-installatie die meer dan behoorlijk tegen hun taak opgewassen zijn, ook al heb je slechts twee verluchtingsmonden om de luchtstroom te sturen. Deze SVX beschikt over met leder geaccentueerde stoffen kuipjes met zetelverwarming, elektrisch bediende ramen, voorruitontdooiing, een radio met i-pod-aansluiting en een subwoofer, zelfs een Garmin-navigatiesysteem is voorzien. En de kapconstructie is beter dan we ooit bij een Defender hebben gezien. Uiteraard vereist ze heel wat knutselwerk, maar deze is zowaar winddicht.

De Defender is nog steeds gemaakt voor het terrein. En wie graag de limieten opzoekt, kan in het geval van deze korte SVX alvast één investering schrappen - het model beschikt standaard over een voorruitkooi die net als de grille en de koplampomlijsting is uitgevoerd in een contrasterende zilvertint. Andere uiterlijke kenmerken omvatten treeplanken, koplampunits met helder afdekglas en een mat zwarte bestickering. Moddervreten vraagt wel minstens een terreinband, want het profiel van de op weggebruik georiënteerde standaardrubbers laat je wel behoorlijk snel in de steek. De bodemvrijheid en aanloop- en vertrekhoeken vind je nergens groter. Vanzelfsprekend beschik je over een reductieversnelling en een vergrendelbaar middendifferentieel.

De laatste opfrisbeurt mikte Land-Rover een van de Ford Transit afkomstige 2,4l viercilinder dieselcentrale onder de kap. Die is goed voor 122pk (gelijk aan de vijfcilinder van voor 2006) terwijl het koppel toenam tot 360Nm. De Defender heeft sindsdien ook recht op een zesbak. Die heeft een kortere eerste verhouding en een veel langere zesde. Daardoor verbruikt hij minder en is hij tot z'n gelimiteerde topsnelheid van 130km/u ook stiller, maar vergis je niet - de Defender kwalificeert nog steeds als luidruchtig, de ophanging is niet afgesteld op comfort en als je bezorgd bent om de stabiliteit bij hoge snelheden, schrap je deze terreinrakker ook best van je shoppinglijst. Maar je moet een model als de Defender vooral bekijken in functie van het beoogde gebruik. Daarom scoort hij ook zo goed voor z'n rijeigenschappen. Niet op het asfalt natuurlijk. De beoordeling heeft niets te maken met remweg, ophangingscomfort of bochtengedrag, maar alles met terreinwaardigheid, robuustheid en -jawel- rijplezier. Zet je de Defender in waarvoor hij bedoeld is, dan kan niets hem kloppen. En laat daar bij deze SVX nu juist het schoentje wringen... deze speciaaluitgave speelt immers vooral in op oppervlakkige trends...