Toyota heeft een nieuwe Verso. Geen Corolla Verso of Avensis Verso. Zelfs geen Yaris Verso. Gewoon Verso. En met een lengte van 4,44m, een breedte van 1,79m en een hoogte van 1,62m moet de nieuwe telg -verkrijgbaar met naar keuze vijf of zeven zitplaatsen- in staat zijn op z'n minst de klanten van die eerste twee warm te maken. En in dit segment kan dat met rationele argumenten. Zaken als een laadvolume van 484l (vijf zitplaatsen in gebruik) tot 1669l (twee en derde zitrij opgeklapt), de laagste CO2-uitstoot in de tweeliter dieselklasse van het segment of een veiligheidsuitrusting die steeds stabiliteitscontrole en zeven airbags omvat. Het segment is de jongste tijd een beetje gekrompen onder druk van de CO2-gedreven fiscaliteit in heel wat Europese landen, maar Toyota verwacht dat nieuwe, zuiniger producten de neerwaartse trend zullen stuiten. De Turkse fabriek van het merk maakt zich dan ook om voor een productie van 50- tot 60.000 stuks op jaarbasis.

Aan de binnenzijde kiest Toyota voor een centraal instrumentarium dat op de bestuurder gericht is. Die krijgt voor z'n neus en grote lap troosteloos zwart plastic, al komt dat volgens de autobouwer de zichtbaarheid ten goede. De zetels zijn comfortabeler dan voorheen, de voetruimte is groter en de derde zitrij is met minder handelingen tevoorschijn en weer weg te toveren. De tweede zitrij biedt meer ruimte, het meubilair is er in drie verschillende delen over een afstand van 15cm verstelbaar en is met een geheugenfunctie verrijkt. Toyota biedt een groot panoramisch glazen dak aan. Wie graag de zon op z'n bovenkamer heeft, kan het uit de optielijst plukken - de kids zullen er weg van zijn.

Op de weg toont de Verso zich comfortabel en in staat z'n hogere zwaartepunt te camoufleren. De bochten worden behoorlijk vlak aangesneden zonder de filtering te verwaarlozen. En Toyota is nog steeds de koning van het compromis; de ophanging is zacht noch hard te noemen, de besturing is niet lui, maar evenmin vlijmscherp en het weggedrag is correct zonder dat je er lyrisch van wordt. De besturing is zoals bij de meeste elektrisch bekrachtig systemen uitgesproken gevoelloos, al verzacht een goed gekozen weerstand de pijn een beetje. Bovendien draai je de Verso op niet eens 11m - een voordeel in de stad of bij het parkeren.

In de catalogus staan twee benzineversies, een 1.6 met 132pk, een 1.8 met 147pk, en drie oliestokers. De instapper daarvan is twee liter groot en levert 126pk. Erboven vinden we twee 2,2l dieseleenheden. De eerste levert 150pk, de tweede 180. In ons land lust niemand de benzineversies, maar we vermelden toch even de prijs van de 1.6 Natura - € 21.660 - omdat dat de basisversie is. Dieselen kan vanaf € 24.990, wat betekent dat de Verso ondanks een goede basisuitrusting (met onder meer manuele airco) bezwaarlijk een prijskraker kan genoemd worden. Standaard wordt elke motor aan een handbediende zesbak gekoppeld. De 1.8 is verkrijgbaar met een CVT-tranmissie en de 2.2 diesel met 150pk kan enkel aan een fonkelnieuwe zestrapsautomaat gekoppeld worden die dartel maar ook onafgebroken over de verschillende tandwielen huppelt. De 180pk-versie schiet enthousiast uit de startblokken (0 - 100km/u in 8,7sec). Een sprinttijd van 11,3 tellen voor de bij ons meest populaire 2.0D laat bij een normaal gebruik evenmin weinig te wensen over. Bovendien neemt die telg genoegen met 5,6l/100km en blijft de CO2-uitstoot beperkt tot 146gr/km.

De klant voor een monovolume laat zich leiden door praktische elementen. Toyota speelt er accuraat op in; de Verso is in de eerste plaats een ruime en praktische éénvolumer met een veilig weggedrag en een uiterlijk waar niemand aanstoot aan zal nemen. In z'n enthousiasme predikt de constructeur een lounge-sfeer voor het interieur en een rijgedrag dat een sportwagen het schaamrood op de wangen zet, maar uiteraard moet je al stevig aan de paddenstoelen gezeten hebben om die eigenschappen in de Verso te ontwaren. Verso is een kleurloze, doch verstandige keuze, als je tenminste beslist hebt een monovolume te verkiezen boven een veelal goedkopere break.