Als eerste reden we de 160 pk variant van de 2.0 CDTI, gevolgd door een automatische bak met 6 verhoudingen en mogelijkheid om manueel in te grijpen. De automaat schakelt te schokkerig en reageert niet alert genoeg bij het snel vertrekken. Dat doet hij ongeacht hoe men het gaspedaal behandelt. Ook bij een zachte druk met de bedoeling om rustig weg te rijden, reageert hij onzeker, twijfelend over welke versnelling hij zou kiezen. Hij laat de bekende en hinderlijke 'huilgeluiden' horen wanneer men het gaspedaal kordaat intrapt. Wie snel weg wil komen om bv. een kruispunt over te steken, weet zich verzekerd van een brutale reactie van de automaat, zonder zeker te zijn of de Insignia ook echt uit zijn sloffen schiet. Bij het loslaten van het gaspedaal is het al niet beter gesteld: de bak probeert terug te schakelen, maar doet dat erg onhandig, stotterend en schokkend. Dat is erg jammer, want we zijn er best van overtuigd geraakt dat deze motor heel wat potentieel in huis heeft. Dat blijkt o.a. wanneer men hem de sporen geeft bij 150 en meer op de teller, waar hij nog aangenaam alert reageert en zelfs duidelijk in zijn sas is boven de 160 km/u. De automaat maskert dus jammerlijk de kwaliteiten van de 160 pk diesel, die in stilte zijn werk doet - de mechanische geluiden van de automaat overstemmen ruimschoots de krachtbron - en aangenaam veel kracht paraat heeft. Deze motorisering laat ook behoorlijk wat koppelreacties voelen in het stuurwiel wanneer men de krachtbron aanspreekt. Het verbruik bleef ondanks de weinig harmonieuze samenwerking met de automatische schakelmechaniek beperkt tot 6,8 - 7,0 l/100 km. We haalden even 6,6 l/100 km, maar dat was niet lang houdbaar. Het stuur is elektrisch bekrachtigd en laat dat ook voelen door een ietwat wazig gevoel rond de rechtuitstand, waar de minste beweging al een behoorlijke uitwijking veroorzaakt. Naarmate men sneller in de bochten gaat en de Insignia de sporen geeft, wordt het stuurgevoel directer en preciezer. De bekleding van de velg zou nog iets minder glad mogen zijn. De wegligging heeft geen onaangename verrassingen in petto. Zodra men er lichtjes de zweep oplegt, wordt deze Insignia zelfs een aangename speelkameraad.
De overstap naar de 130 pk CDTI en handgeschakelde bak is even wennen. Deze motor laat zich veel nadrukkelijker horen, met de typische dieselgeluiden. Hij heeft voelbaar de handen vol met het voortbewegen van de Insignia, al schakelt de manuele bak vlot en precies via de goed in de hand liggende pook. De motor draait bijzonder weinig toeren bij normaal verkeer en wordt plots een stuk levendiger en aangenamer als de snelheidsmeter getallen aanduidt die in dit landje niet langer getolereerd worden. Opvallend was ook het verbruiksgemiddelde dat 7,0 tot 7,2 l/100 km bedroeg en daarmee lichtjes boven de 160 pk versie met automaat uitsteeg.
