De 9-3 staat op GM's Epsilon-bodemplaat (van wijlen de Vectra) en dat is -nog steeds- een gezonde basis. Het model is wat minder rigide dan de nieuwste producten en zoekt ook in z'n ophanging de extremen minder op, zelfs in het geval van de Aero. En als je het ons vraagt is dat een goede zaak. Je kan op die manier sportiviteit aan comfort rijmen. De 9-3 scoort vooral goed in de filtering van kleine oneffenheden en communiceert z'n intenties nauwkeurig aan z'n bestuurder door een goed bekrachtigd (lineair met een goede weerstand) en babbelvaardig stuurwiel. Dat betekent dat de basisingrediënten voor rijplezier aanwezig zijn en dat verkiezen we boven de (ongetwijfeld onderbouwde) mededeling van een ingenieur die claimt dat je ermee sneller door de bocht kan dan met model x of y van de concurrentie. Saab heeft met z'n laatste XWD-vierwielaandrijving overigens een aandrijflijn in huis die met recht -vooral in combinatie met de optionele variabele koppelverdeling over beide achterwielen- de titel bochtenridder kan claimen. Deze Aero sleept zich enkel aan de voorwielen door het verkeer. Dat wil wel eens nefast zijn voor het rijplezier, maar Saab lijkt hier deskundig om de grootste valkuilen heen te navigeren. Los je gas, dan gaat de dikke kont uitwaaieren. Het ESP houdt dat met zachte maar krachtdadige hand in toom. En een stuk prettiger dan onvoorwaardelijk onderstuur -tegenwoordig de regel- !
De software-update van Hirsch brengt het vermogen van deze diesel op 200 in plaats van 180pk. Het koppel blijft voor de handbediende zesbak gelijk op 400Nm. Op de automaat laat Hirsch 430Nm trekkracht los. Bij droog weer weten de uitstekende Pirelli P Zero-rubbers dat vermogen opvallend goed in beweging om te zetten. 200 noeste dieselpaarden naar een natte ondergrond overbrengen via de voorwielen is geen evidentie. In de eerste versnellingen leg je daar beter wat zelfbeheersing aan boord. De 1.9 diesel van Fiat-origine heeft overigens zeer aangename loopeigenschappen. Hier veegt Saab de vloer aan met sommige recentere producten, zelfs uit eigen (GM) huis. En dan rest de vraag: krijg je iets terug voor je investering in het Hirsch-pakket? Een vermogensstijging van iets meer dan 10% laat zich niet alleen onmiddellijk voelen (subjectief), maar het is ook (objectief) meetbaar. Ten opzichte van de donorversie met 180pk gaat de sprint naar 100km/u zes tienden sneller (7,9 seconden). En in de tussenacceleraties wordt het onderscheid nog groter. Van 60 tot 100km/u in vierde versnelling neemt geen 6,5, maar 5 tellen in beslag. En van 80 naar 120 in vijfde versnelling kan in 7,1 in plaats van 8,4 seconden. Saab geeft voor de Hirsch een verbruiksgemiddelde van amper 5,6l (148gr/CO2/km) op. Een liter of zes lijkt haalbaar als je niet continu alle paarden in het getouw spant. We hebben de krachtreserve gretig aangesproken en strandden op een perfect acceptabel testgemiddelde van 8,4l/100km.
