Japanners waren meester in het kopiëren van Westerse technologie. En die vervolgens net wat beter maken. Zo ook met de eerste echte Japanse sportwagen. Er was goed gekeken naar de Europese sportwagens van die tijd: je herkent de lange motorkap van de Britse Jaguar E-Type, maar ook DNA van een Porsche 911, een Mercedes SL of een BMW coupé. Toyota had ze allemaal nauwgezet bestudeerd.

Een Japanse uitdager

Toch verwonderlijk dat net Toyota de eerste echte Japanse sportwagen kon presenteren. De sportieve Datsun/Nissan Z-reeks, die veel populairder zou worden, werd pas jaren later gepresenteerd. Toyota, ooit begonnen als textielfabrikant met vele naaimachines, was uitgegroeid tot de grootste Japanse autobouwer, maar werd beschouwd als de meest conservatieve. Voor risico’s of folietjes moest je niet bij Toyota zijn.

De Toyota 2000GT werd een eerste keer getoond in 1965 op de Tokyo Motor show. Dankzij de vele enthousiaste reacties mocht de productie opgestart worden. En begin 1967 konden de eerste exemplaren geleverd worden.

Deze Toyota had alles om een stevige uitdager te worden voor de toenmalige Europese sportwagens. De 2000GT had een goed rijgedrag, schijfremmen rondom en vooral een levendige tweeliter zes-in-lijn motor die zorgde dat de 2000GT makkelijk over de (toen nog) magische grens van 200km/u kon. De waaghalzen geraakten zelfs aan 220 km/u. Eind jaren ‘60 was dat echt uitzonderlijk, eigenlijk levensgevaarlijk.

Met de hulp van Yamaha

Toyota had al meer dan goed bewezen dat ze knappe motoren konden bouwen, maar de krachtbron voor de 2000GT werd door Yamaha ontworpen. Ook weer niet zo verwonderlijk. Yamaha had een zeer goede reputatie als motorbouwer en was al geruime tijd een actieve toeleverancier van diverse mechanische onderdelen voor de Japanse auto-industrie. Het resultaat was een heerlijke zescilinder in lijn met een dubbele bovenliggende nokkenas. Hij ging graag hoog in de toeren en stuurde 150 pk via een vijfbak en sperdifferentieel naar de achterwielen.

De fabrieken van Toyota draaiden op volle toeren met de productie van kleinere, goedkopere familiewagens. Daarom werd de productie van dit sportieve buitenbeentje uitbesteed aan Yamaha.

Een aparte smoel

Geen gewone Toyota. De ontwerpers deden er alles aan om deze sportkar te laten opvallen. Hij kreeg een laag en rank profiel en vooral een lange motorkap. Vooraan kon je niet naast de opvallende lichtpartij kijken. De beide verstralers hadden een plaats in de bumper, de koplampen lagen hoger en klapten omhoog.

Ook de cockpit was een pareltje. Twee grote ronde klokken en vele metertjes in het midden die je geruststellen dat alles OK was met zaken als de oliedruk en koelvloeistoftemperatuur. En vooral veel fraai rozenhout. Alweer zat Yamaha hier voor veel tussen. Yamaha was ook een bouwer van muziekinstrumenten, veelal met fijn houtwerk.

Een korte maar krachtige carrière

Sportwagens waren zeker niet de core business van Toyota. De veelverkochte Celica kwam pas jaren later. Dus de Toyota 2000GT bleef een zeer exclusief speeltje: slechts 337 exemplaren. Niet verwonderlijk, Toyota had geen sportieve uitstraling en de 2000GT stond duurder geprijsd dan z’n Britse of Duitse concurrenten. Terwijl hij zeker even goed stuurde.

De (uiteraard) witte Toyota 2000GT kreeg veel aandacht in de James Bond film You Only Live Twice. Geen gewone coupé, maar een open exemplaar. Japanners zijn nogal klein, James Bond daarentegen was een stuk groter. Te groot voor deze erg compacte sportwagen. Daarom werden er twee open GT’s gebouwd. In productie ging die nooit.

De eerste Japanse supercar

De Toyota 2000GT mag zeker beschouwd worden als de eerste iconische Japanse automobiel. Geen saaie ‘value for money’-vierwieler meer. Maar een plezier om te rijden. De lijnmotor lag nog in de lengterichting met een stevige cardanas naar de achterwielen. Hard afgeveerd en veel lawaai. Auto’s uit een ver vervlogen tijdperk. Luidruchtig, puur, je voelde de rauwe vibraties.

Beeld: Auto55.be