In de jaren ’80 kregen vele merken in de gaten dat het loonde om hun compacte bestellers een injectiemotor en een sportief jasje aan te trekken. Op elke straathoek kwam je wel een Golf GTI, Peugeot 205 GTI, Escort XR3i of Kadett GSI tegen. Dat was een makkelijke manier om zich een sportief aura aan te meten en hun populaire bestsellers nog meer in de schijnwerpers te zetten. Honda is altijd een buitenbeentje geweest en wou het anders doen. Dus toen in 1983 de nieuwe generatie Civic verscheen, werd niet veel later een echte sportieve variant toegevoegd. Geen goedkoop doorslagje met een extra spoiler en een opgepepte motor. Neen, Honda opteerde voor een strak coupétje: de CRX. Een statement om duidelijk te maken dat Japanners niet alleen voor ratio stonden, maar ook in staat waren om de emotie te bespelen. Stond ook leuk in de showroom, zo’n coupétje.
Een doodskist op wielen
Het was ook de periode dat de rechte lijnen mode waren. Dat was te zien aan de klassieke Civic van die tijd: een strak gelijnde driedeurs. Helemaal bedoeld als de praktische huis, tuin en keuken-alleskunner. De coupévariant daarentegen had een andere missie. De CRX was ook strak gelijnd, maar de praktische bruikbaarheid was van geen tel. Er werd radicaal gekozen voor een sportieve, platte coupé met zeer compacte afmetingen: slechts 3.67m lang, niet hoger dan 1.29m en in de meeste versies woog hij minder dan 800kg.
Deze hard afgeveerde tweezitter ging zo goed vooruit en straalde zoveel rauwe sportiviteit uit dat hij ook wel ‘een doodskist op wielen’ genoemd werd. Leuk maar gevaarlijk speelgoed voor jonge mensen. Niet verwonderlijk met zo’n hitsige zestienklepper, een uitgesproken sportief uiterlijk en een laag gewicht. Het duurde niet lang of de CRX werd erg geliefd bij tuners. Volgens sommige eigenaars werd hij mooier als hij meer lawaai maakte. Opvallen was de boodschap en het mocht wat over the top gaan. Met zo’n auto scoorde je goed op de kermis. Er werd niet gekeken op een spoiler of verstraler meer of minder.
Knappe motoren
Aanvankelijk werd hij gelanceerd in twee versies: een (beetje) sportieve 1500cc met 3 kleppen per cilinder en 100pk tussen de wielen. Wat later was er de 1600cc met 16 kleppen, goed voor 125pk. Het was ook de periode dat Honda zich met succes begon te roeren in de Formule 1. Een deel van die technologie vond ook z’n weg naar de sportieve Honda’tjes. Ondermeer de knappe VTEC-motor, met een uitgekiend klepbedieningsmechanisme. Dat resulteerde in een lichtgewicht coupé met 150pk. Het was prettig rijden met een CRX. Je zat laag bij de grond, bijna schuren over het asfalt, en sommigen durfden de vering nog wat te verlagen, om een echt kart-gevoel te kunnen ervaren.
In 1987 kreeg de CRX, samen met z’n brave driedeurs-variant, een grondige facelift. Hij werd wat groter en gladder. En in 1992 verscheen de derde en meteen laatste CRX. Terwijl de eerste twee versies uitgesproken sportieve ambities hadden, was de derde generatie veel minder sportief, maar met ondermeer een targa-dak, meer gericht op fun.
“Leuk maar gevaarlijk speelgoed voor jonge mensen”Gezien z’n beperkte segment was de CRX toch een bescheiden succes. Geen hoge verkoopcijfers, dat was ook niet de bedoeling. Maar de CRX was geen anonieme vierwieler en samen met de successen in de Formule 1, bezorgde hij Honda in de jaren ’80 een dynamisch imago. Een Honda CRX was uniek in z’n soort. Er waren nauwelijks andere compacte en betaalbare coupétjes die voluit kozen voor sportiviteit en dat ten volle konden uitstralen.
Politiek correcte tijden
Vandaag vind je geen CRX’jes meer, ze zijn geheel op gereden. In 2010 kwam er nog een opvolger: de CR-Z. Opnieuw een coupé die er erg sportief uitzag, maar de tijden zijn veranderd. In deze politiek correcte tijden zou een pure coupé zoals de CRX met de nek aangekeken worden. Honda heeft begrepen dat je meer maatschappelijke goodwill kan losweken met een hybride. Dus bij de nieuwe CR-Z lag de klemtoon niet langer op de pure sportiviteit, maar hij diende veeleer als technologisch uitstalraam voor hybride en zuinige technologie. Met nog een snuifje fun toegevoegd.
