Vandaag is dat misschien moeilijk voor te stellen, maar eind jaren ’50 was BMW virtueel failliet. De Beierse trots op wiens winstmarges tegenwoordig de ganse autowereld stikjaloers is, keek in die periode aan tegen een gigantische schuldenberg en lukte er al jaren niet meer in om enige winst te maken. Vooral deze 507 had voor BMW de afgrond akelig dichtbij gebracht. Gelukkig schoot de steenrijke familie Quandt financieel ter hulp, en kwam er enkele jaren later de succesvolle 1500/1600-reeks om de kentering in te zetten.
Maar in de jaren ’50 wist BMW het niet goed meer. Er waren de haast onverkoopbare luxewagens (502) of er werd geëxperimenteerd met de Isetta, een dwergauto met de enkele deur aan de voorkant die het bedrijf in licentie bouwde. En er was een sportieve tweezitter met deze 507.
Het idee voor deze roadster kwam vanuit de VS. De Engelse roadsters waren er erg populair, en vanaf 1952 kwam ook de dure, maar niettemin succesvolle Mercedes 300SL er het mooie weer maken. BMW wist dat in die periode de meest kapitaalkrachtige autoliefhebbers in de VS zaten.
Veel duurder dan gedacht
BMW zette de gerenommeerde auto-ontwerper Albrecht Von Goertz (die later ook de succesvolle Datsun 240Z zou ontwerpen) aan het werk. Hij wist een mooi ontwerp uit z’n pen te schudden. Zeer geslaagd, daar was iedereen het over eens. Maar de ontwikkeling verliep moeizaam en bleek algauw veel duurder dan aanvankelijk becijferd.
In 1955 werd de 507 met veel bombarie in New York gepresenteerd. Met de Amerikaanse kopers voor ogen kreeg de 507 een krachtige V8 van 3200cc met 150pk en vooral ook zeer hoge verwachtingen. De 507 werd met de hand gebouwd. Dat was een heus ambachtelijk werk: aluminium plooien, draaien en frezen. Het gevolg was dat geen enkel model identiek was. Elke 507 had wat andere dimensies, met (onder meer) tot gevolg dat de metalen hardtops niet inwisselbaar bleken.
“In de jaren ’50 wist BMW het niet goed meer”Helaas vond de BMW 507 zeer moeilijk de weg naar de gefortuneerde autoliefhebbers. Dat lag niet aan z’n ontwerp, maar veeleer aan de veel te hoge prijs. Z’n prijskaartje kwam zeer dicht in de buurt van de Mercedes 300 SL. En om uit de schaduw van de concurrent met de ster te treden, waar was het product niet sterk genoeg voor.
Een exclusieve en dure zeldzaamheid
Elvis Presley was één van de (weinige) fiere eigenaars. Jaren later stond er ook een 507 in de garage van Bernie Ecclestone. De verkopen vielen echter zwaar tegen. In 1959 besloot BMW z’n kaars uit te blazen nadat er amper 252 stuks waren gebouwd, Het gevolg is dat de weinig resterende modellen een zeer exclusieve en gegeerde zeldzaamheid zijn.
Toch is deze BMW zeker niet verdwenen en vergeten. Op sommige exclusieve veilingen haalt hij waanzinnige bedragen. Vraag maar aan Ecclestone. En in 1999 kreeg hij zelfs een hommage in de vorm van de exclusieve BMW Z8.
