Van '65 tot '72 viel er zes maal een dode op Le Mans, onder wie John Woolfe die in 1969 ter hoogte van Maison Blanche (tussen Arnage en de eindmeet) al in de eerste ronde uit z'n Porsche 917 werd geslingerd. De man had zijn gordel niet om. Het typische startprocédé, waarbij de piloten de baan eerst te voet moesten oversteken en het zich doorgaans niet konden veroorloven om tijd te verliezen door zich ook nog eens netjes in te gespen, werd als grote oorzaak aangeduid. Voortaan zou dus er normaal gestart worden. Dat jaar werd eveneens de vangrail geïntroduceerd.

Op de plaats van het Woolfe-incident, een editie later, reden nog eens drie Ferrari 512-modellen zich op een hoopje. Het circuit werd daarop nog grondiger aangepast in de twee jaar die erop volgden, met een aparte baan voor pitgangers en eindspurters en een grondige herziening van de plaats des onheils als grootste blikvangers. Eén van de Porsche-bochten zou vervolgens Maison Blanche worden gedoopt.