AMC, wat stond voor American Motor Company, ontstond in 1954 uit een fusie tussen Nash-Kelvinator en Hudson Motor Car. Destijds de grootste Amerikaanse fusie uit de geschiedenis. Het bedrijf stond ook bekend als American Independant, omdat het de laatste autobouwer was die weerwerk leverde aan de ‘Big 3’ (General Motors, Ford en Chrysler). Tenminste, tot 1987. Toen werd het bedrijf na decennia van financiële moeilijkheden verkocht aan Chrysler, dat prompt de merknaam opdoekte.

De budgetauto avant la lettre

AMC had nooit geld over, maar had wel een neus voor talent. Het bedrijf kon daardoor erg vaak uitpakken met slimme oplossingen en innovaties. En het had erg veel oog voor kostenbesparende productiemaatregelen. Een erfenis van Nash waar de productiekost al zorgvuldig werd geanalyseerd op een ogenblik dat de autosector daar nog geenszins gevoelig voor was. Ontwerper Dick Teague tekende voor AMC de ultieme budgetauto. Niet op vlak van materiaalkeuze, uitstraling of afwerking, maar wel vanuit een productiestandpunt. Die werd in 1965 voorgesteld als AMC Cavalier Concept.

Symmetrie

De Cavalier Concept ging uit van een ver doorgedreven symmetrie en zo veel mogelijk uitwisselbare koetswerkpanelen. Tegenwoordig toveren autobouwers anders gevormde koetswerkonderdelen uit hun hoed alsof het niets is, maar een halve eeuw geleden was de ontwikkeling van elk paneel een kostelijke grap.

De vierdeurs met tegengesteld openende achterdeuren maakte gebruik van slechts twee deurvormen (links en rechts). En ook de motorkap en het kofferdeksel waren hetzelfde paneel. De flanken werden eveneens gespiegeld. Daarvoor had AMC dus maar twee in plaats van vier persvormen nodig. En tenslotte waren de voor- en achterbumper ook identiek.

Sober uiterlijk

“AMC had nooit geld over, maar had wel een neus voor talent”

Dick Teague weerstond de drang om de Cavalier Concept te voorzien van tierelantijntjes. Daardoor oogt het model vandaag nog steeds tijdloos, slank en sober. En ondanks het feit dat het studiemodel ei zo na half zo veel metaalpersvormen nodig had als een conventionele auto, was er nog steeds ruimte voor innovatie. De kofferklep werd immers gemonteerd op schaarscharnieren. Daardoor kon je ze gewoon op dezelfde hoogte als het dak brengen, voor het geval je grote items moest laden. Het resultaat oogde een beetje als een break, maar dan zonder achterramen. Een foto hebben we er helaas niet van gevonden.

Te radicaal voor serieproductie

Het uiterlijk werd te radicaal bevonden voor serieproductie al stond het ontwerp wel model voor de AMC Hornet. En het idee van uitwisselbare panelen werd in een sterk aangelengde vorm in gebruik genomen. Zo zijn de voor- en achterbumpers op sommige AMC’s van die periode identiek.