Na de oprichting in 1954 legde de American Motors Corporation (AMC) zich toe op de productie en levering van eenvoudige vierwielers met een bescheiden prijskaartje. Niet dat ze een andere keuze hadden; Het ontbrak AMC immers aan middelen om in vooruitstrevende technieken te investeren en het bedrijf moest al opboksen tegen grote spelers als General Motors en Ford.
Subcompact
Met de Volkswagen Kever als grote voorbeeld kwam Ford in 1970 met de Pinto op de proppen, terwijl GM/Chevrolet terzelfdertijd de Vega aan de man probeerde te brengen. En dan was er dus AMC, dat eenzelfde ambitie koesterde. De 'subcompact' waarvan door AMC's ontwerper Richard Teague gedroomd werd, moest stijlelementen bevatten van de eerder voorgestelde conceptwagens AMC Vixen en Cavalier - om de jeugd te verleiden - wat in 1969 in de Hornet resulteerde. Maar deze bleek amper geliefd bij het publiek, wat ook af te leiden viel uit de verkoopscijfers. Met als gevolg dat er geen geld meer over was om nogmaals een nieuw model te lanceren.
Cultstatus
Teage was genoodzaakt z'n creatieve zelf aan te spreken. Samen met designer Bob Nixon ontwierp hij een auto met de achtersteven van de AMX/GT (ook weer een studiemodel van de hand van Richard Teage) en de neus en de middensectie van de Hornet. De Gremlin was geboren.
De productie ervan ging van start op 1 april 1970 en eindigde acht jaar later. In totaal werden er 671.475 eigenaars voor gevonden. In de VS groeide de toch wel vreemd ogende tweedeurs uit tot een waar cultobject, dat bovendien sneller was dan z'n rechtstreekse concurrenten. Z'n slagzin was niet voor niets 'A pal to its friends and an ogre to its enemies'. In de motorbaai paste niet alleen een tweeliter viercilinder, maar ook drie zescilinders (3.3 tot 3.8l) en zelfs twee V8-motoren, waarvan de topper met 6.6l slagvolume in de Randall 401-XR uit de Gremlin-beginjaren verscheen. Met zo'n 401-XR is een journalist er zelfs ooit in geslaagd 185km/u op de snelheidsmeter te doen verschijnen na een acceleratie die slechts 12,2 seconden in beslag nam. Al kon je er naar verluidt ook op een normale manier mee rijden.
