De autosector staat niet langer aan de vooravond van een revolutie. Ze is begonnen. Europa neemt het voortouw in de elektrificatie. Op ten minste drie manieren wordt die realiteit. Uitstootnormen maken de toekomst van brandstofmotoren onzeker. CO2-doelstellingen voor de auto-industrie zorgen ervoor dat automerken je straks alleen nog modellen met elektrificatie willen verkopen. En dan is er nog de beslissing om tegen 2035 alles wat niet elektrisch is eenvoudigweg te verbieden. Dat laatste is een voorstel en wellicht komt er nog water bij de wijn, maar wie voor de vlucht vooruit kiest, handelt er al naar.

De elektrische auto is niet voor iedereen goed

Die elektrische auto is voor een specifieke doelgroep een ideale oplossing: voor wie bijna nooit in één keer ver rijdt en mogelijkheden heeft om thuis te laden - bij voorkeur traag met het oog op nakende elektriciteitstarifering - het fameuze capaciteitstarief. Een ideale tweede auto binnen een gezin, bijvoorbeeld. Maar er zijn ook heel wat profielen die moeite hebben met de elektrische auto. De sector probeert de klant veelal een stekker in de nek te draaien door wijn te tappen uit oude vaten. Voordeel beloven, maar misschien niet leveren. Lobbyen voor fiscale voordelen. De EV hip en trendy maken. Maar veel fantasie leggen ze niet aan boord. En nu is daar toch wel Nissan zeker, dat het even over een compleet andere boeg gooit. Elektrisch rijden en benzine tanken. Een zeldzaam voorbeeld van origineel denken. Ik leg uit.

E-Power combineert de voordelen van een benzinemotor met die van elektrisch rijden

Op papier is deze nieuwe E-Power (vanaf nu ongeveer bestelbaar in de populaire Qashqai) een hybride. Hij heeft immers zowel een elektromotor als een benzinemotor en de twee werken samen. Dat doen ze evenwel niet zoals bij een traditionele hybride, waarbij zowel de elektromotor als de benzinemotor de wielen (kunnen) aandrijven. En het is ook niet zoals bij een stekkerhybride, waarbij de elektromotor eerst een aantal kilometers een werkloze brandstofmotor meezeult, om zich vervolgens als conventionele hybride te gaan gedragen. En het is zelfs niet zoals bij een auto met range-extender, zoals de BMW i3 (REX), die eerst z’n aan het stopcontact opgeladen batterij leeg reed en vervolgens een klein brandstofmotortje gebruikt om stroom te genereren. Maar we komen nu toch al in de buurt. De Nissan gebruikt de brandstofmotor als generator. Hij rijdt elektrisch, maar hij heeft geen stekker.

Niet worstelen met een laadkabel

“Hoewel de E-Power nog maar net geboren is, wordt ook z’n einde al aangekondigd”

Kijk je alleen naar het aandrijfgegeven, dan is de Qashqai E-Power een elektrische auto. Een 190pk en 330Nm sterke elektromotor is het enige dat de wielen doet draaien. De stroom komt van een batterij. Wat groter dan bij een conventionele hybride, maar kleiner dan die van een stekkerhybride. Daarin zit dus niet genoeg spreekwoordelijk sap om een actieradius van betekenis bij elkaar te sprokkelen. Een paar kilometer, hooguit. Vandaar dus de benzinemotor die dienst doet als generator. Om de batterij te voeden of desnoods zelfs de stroom rechtstreeks naar de e-motor te sturen. Het cruciale element daar is dus: je tankt je generator in plaats van je batterij op te laden. Volle actieradius aan de pomp, zoals vanouds, op pakweg een minuut tijd en toch het rijgedrag van een elektrische auto. Ideaal voor wie wel eens van dat elektrisch autorijden wil proeven, maar nog niet klaar is voor een dagelijkse worsteling met een laadkabel.

Gemaakt voor de klant of voor de WLTP-cyclus?

Zijn er dan ook geen nadelen, horen we je denken? Welja, eigenlijk wel. De olifant in de porseleinwinkel heet efficiëntie. Want hoeveel winst boek je daar nu mee? Wel, revolutionair is het niét. Nissan zelf houdt het op ’10% efficiënter dan een hybride’. Na zo’n omslachtige operatie, waarbij ook de brandstofmotor nog verder werd geoptimaliseerd, hadden we meer verwacht. De 1.5l driecilinder met turbo heeft immers variabele compressie voor een hoger rendement. Hebben we in Europa nog nooit gezien op een productiemodel. Toch zijn de cijfers niet zo spectaculair. De officiële CO2-uitstoot bedraagt 119gr/km want de benzinemotor die als generator dienst doet, wordt natuurlijk gemeten. Het verbruik is 5,3l/100km. Vergelijkbaar met wat de verguisde diesel (op de Qashqai niet meer verkrijgbaar) in een gelijkaardige auto realiseert. De WLTP-cyclus is de E-Power ook nog op het lijf geschreven. Lees: er is flink geoptimaliseerd. Zo verklapt een Nissan-ingenieur dat een conventionele hybride bij de metingen 26 keer de motor aan- en afzet. “De E-Power doet dat maar 8 keer”. Of de klant straks veel voordeel haalt uit een auto die op die manier afgesteld is, zal moeten blijken.

Te vroeg voor conclusies

Een eerste kennismaking met de pers gebeurde niet in relevante omstandigheden. We laten ons dus niet tot conclusies verleiden. Wel tot observaties. 11,4l/100km verbruiksgemiddelde, maar in een gesimuleerde omgeving. Valt geen touw aan vast te knopen. Een motor waarvan je je nauwelijks hoort dat hij aan- of afslaat - dat zal op de openbare weg ook zo zijn. En ja, enkele rijeigenschappen die je meteen associeert met elektrisch rijden. Veel trekkracht vanaf stilstand bijvoorbeeld. Dat ervaar je straks ook op de weg.

De Qashqai is niet de eerste Nissan met E-Power. In Japan was er al een Note met dezelfde basistechnologie. Veel minder krachtig. “Europa zou dat niet verteren”, zeggen ze bij Nissan nog. De Japanners verwachten dat hun nieuwe aandrijfcombinatie erg populair wordt. Na wat aandringen verklappen ze dat ze denken dat de helft van alle Qashqai als E-Power worden geleverd. De marketingmachine maakt zich op om het geheel aan te prijzen als een uitstekend diesel-alternatief. Voor even toch, want hoewel de E-Power nog maar net geboren is, wordt ook z’n einde al aangekondigd. Nissan liet immers ook al verstaan dat het geen verbrandingsmotoren met Euro 7-goedkeuring meer zal ontwikkelen. Deze aandrijfoptie is dus tegen de volgende productgeneratie ook weer dood. Een mus heeft een grotere levensverwachting. Daarom toch de bedenking: komt die plotse technische creativiteit van Nissan niet wat te laat?