Stilistisch is de studie geen hoogvlieger maar het gaat Rinspeed net als andere jaren om de originaliteit en de technische verwezenlijking. De Presto is namelijk in een slechts een paar tellen om te vormen van een drie meter lange tweezitter naar een 70cm langere vierzitter. Een centraal geplaatste elektromotor trekt door middel van kabels het onderstel, dat met speciale lagers in elkaar past, over een totaal van 746mm uit. Een vergrendelingsysteem moet verhinderen dat het geheel op een ongepast moment (bijv. bij het remmen) terug in elkaar schuift. Rinspeed beweert ook dat de torsiestijfheid ondanks de variabele lengte van een niveau is dat ‘past bij een open roadster’. Onder de kap van de Rinspeed ligt een 120pk en 224Nm sterke 1.7l motor die gebaseerd is op de 1.7CDI motor van Mercedes, maar loopt een 40/60 gas-dieselmengsel dat de uitstoot van schadelijke stoffen gevoelig doet dalen. Daarmee kan de 865kg zware Presto in 10,5sec naar 100 en haalt hij een topsnelheid van 180km/u.
Naast de motor komen ook de koplampen, het dashboard, de zetels, de achterlichtblokken en vermoedelijk nog een groot aantal niet zichtbare componenten uit de stal van Daimler-Chrysler. Bij de achterlichtblokken introduceren de Zwitsers alvast de LED-technologie. En die LED-jes hoeven niet de vorm van de lichtblok te volgen. Dus wat dacht je van STOP voor de remlichten en PRESTO voor de gewone lichten? De bedoeling is alvast duidelijk en de typeaanduiding is op z’n zachtst gezegd origineel.
