De basis is nog steeds dezelfde; een ultrastijf spaceframe chassis dat samen met de motor en de versnellingsbak werd geïntegreerd in een semi-monocoque body uit composietmateriaal. De ophanging is volledig onafhankelijk en heeft een instelbare rijhoogte. Aanpasbare dempers zijn een optie. De stuurinrichting is een bekrachtigde tandheugel. Stoppen doet het geheel met 320mm geventileerde en geperforeerde schijven vooraan en 240mm schijven achteraan. Banden met een relatief smal maatje 215/40 op een 17-duims velg brengen de krachten op het wegdek over. Optioneel kan je verder nog opteren voor een 18-duims lichtmetaal een sperdifferentieel dat borg staat voor een hoop driftplezier. Je kan zelfs aangepaste differentieelverhoudingen krijgen als je dat wil.
Het interieur wordt gedomineerd door het opvallende centraal geplaatste instrumentenbord. Voor het overige is het geheel minimalistisch uitgevoerd, ook al werd er niet bespaard op comfortitems. Het stuurwiel is verstelbaar, en dat is niet steeds het geval bij dergelijke wagens, en ook de pedalen zijn elektrisch instelbaar. Plunder je de optielijst dan krijg je desgewenst een volledig lederen interieur, aluminium- of houtafwerking van het dashboard, een regelbare lendensteun, een navigatiesysteem of airco. En natuurlijk zou het geen échte Britse sportwagen zijn als er geen set golfclubs in de koffer zou passen.
Het geheel is 4,10m lang, 1,68m breed en amper 1,15m hoog. De nieuwe V8-motor is goed voor 320pk en een zeer gunstige koppelkromme die piekt boven 400Nm. Prestaties zijn nog niet vrijgegeven, maar het geheel weegt amper meer dan de 1025kg die de TS250 op de weegschaal zet. Je kan dus vuurwerk verwachten. Het prijskaartje in de UK bedraagt 34.950 pond. Een koopje.
