Het weekend van 21 en 22 juni 2003 was het zover. Een fonkelnieuwe wagen (7500 km op de teller) wachtte vrijdagavond op zijn winnaar. Na de nodige formaliteiten kon ik eindelijk kennis maken met de nieuwe Accord. Een eerste visuele indruk : sportief en toch robuust. Een ware meevaller viel mij te beurt bij het openen van de kofferdeur. Niet zozeer de automatische kofferdeur - hoewel praktisch Ő dan wel de inrichting (veel bergvakken, grote afstand tussen de wielkasten, 12 V contactstekker) en de beschikbare ruimte van de koffer (handig systeem om de achterbank neer te klappen) laten vermoeden dat deze wagen meer is dan een vrijetijdsbreak. Dit is een duidelijk trendbreuk met het verleden. Na het inladen van de fiets kon ik huiswaarts.
De volgende dag volgde een ontdekkingstocht doorheen de Hoge Venen. De Accord stuurt licht en precies en schakelt boterzacht (wat goed is dient niet verbetert) en het ontkoppelen vraagt geen inspanning. De wagen heeft geen moeite om vlot het verkeer te volgen. Wanneer de motor 3500 tr/min overschrijdt komen alle paarden los en voel je de ware aard van de motor. Het verbruik lijkt mij aan de lage kant (voortgaande op de brandstofmeter). De wegligging is zonder verrassingen en voorspelbaar. Het interieur laat een stevig indruk. Ook de medereizigers ( vrouw en twee grote kinderen) waren vol lof, alhoewel een derde volwassen persoon op de achterbank een oncomfortabel gevoel naliet. Hoewel een stille wagen, ging een rit over een gestructureerde betonstrook gepaard met storende geluiden. Toch ook enkele bedenkingen: het zicht naar achteren wordt belemmert door de hoofdsteunen en de achterruit is niet bijster groot, de voorstijlen belemmert het zicht bij richtingsverandering en de dakrails zijn nogal kort. Al bij al een prettige kennismaking en nu wachten op de eerste dieselmotor van Honda.
Een gelukkige winnaar.
