Met de introductie van een nieuwe 3.0l V6-motor wil Ford het heersende vacuüm tussen de 2.5l benzinemotor met 170pk en de 226pk sterke krachtbron uit de ST220 opvullen. Om een soepele loop te verkrijgen koos Ford voor een korteslagmotor. Andere eigenschappen van de krachtbron zijn een inclinatiehoek van 60° tussen beide cilinderbanken, vier bovenliggende nokkenassen en vier kleppen per cilinder. Het blok wordt uit aluminium vervaardigd en weegt slechts 31kg. De vermogensopbrengst bedraagt 204pk terwijl bij 4.900t/min 263Nm koppel beschikbaar is. De motor wordt gekoppeld aan de standaard Durashift handgeschakelde zesversnellingsbak waarvan de verhoudingen aangepast zijn aan de eigenschappen van de V6. Deze versie wordt 240km/u snel en haalt 100km/u na 7,9sec. De verbruiksgemiddelden bedragen 10,3l voor de vijfdeurs en 10,5l voor de Clipper.
De nieuwe dieselkrachtbron is een doorontwikkeling van de gekende 2.0 TDCi. De inhoud werd echter vergroot door de zuigerslag van 89mm naar 94,6mm te verhogen. De inspuiting en motorsturing werd onder handen genomen en de vernieuwde turbocompressor met variabele geometrie kan dankzij een haarfijn ontwerp van de turbineschoepen en -lagers omwentelingssnelheden van 225.000t/min. halen (maximaal 191.000t/min bij de 2.0 TDCi 130pk). De 2.2 levert daardoor 155pk bij 3.500t/min terwijl reeds bij 1.800t/min 360Nm koppel ter beschikking is. Dankzij Fords gepatenteerde overboost-functie kan het koppel tijdelijk zelfs oplopen tot 400Nm. De spurt naar 100km/u neemt 8,7sec in beslag, maar de tussenacceleraties zijn omwille het gunstige koppelverloop nog indrukwekkender. Zo zal een acceleratie van 60 naar 100km/u in vierde versnelling slechts 5,8sec in beslag nemen. De topsnelheid bedraagt 220km/u.
Beide motoren worden in eerste instantie enkel aangeboden als Titanium X. Deze speciale uitgave neemt de uiterlijke kenmerken van de Mondeo ST220 over. De meest opvallende voorbeelden daarvan zijn de diep uitgesneden voorbumper en het radiatorrooster met chroomaccenten. Zijschorten en aangepaste wielkasten zorgen voor een laag en gespierd uiterlijk. De banden worden voor de gelegenheid gemonteerd op 15-spaaks velgen met een diameter van 18 duim.
Aan de binnenzijde wordt de voornaamste uitrusting van de Ghia overgenomen, maar om het interieur een ‘techno’-tintje te geven zijn de sierpanelen en tal van details uitgevoerd in geborsteld aluminium. Het instrumentenbord is blauw en wit verlicht. De zetelbekleding bestaat uit een combinatie van leder en Alcantara met zilverkleurige perforaties. Onder meer een snelheidsregelaar, elektrisch verstelbare zetels en voorzetels met klimaatregeling (verwarming en koeling) horen tot de verbeterde standaarduitrusting.
