Restomods zijn in essentie klassieke auto’s die niet alleen gerestaureerd werden, maar tegelijk op technisch vlak werden gemoderniseerd. Onder oldtimerliefhebbers een controversiële praktijk die niet zo verschillend is van bijvoorbeeld het elektrificeren van een oldtimer. De praktijk is vooral populair bij Amerikaanse oldtimers, maar ook andere modellen vallen er soms ten prooi aan. Zoals deze: een Ferrari 288 GTO.

Hetzelfde, maar beter?

Het model is serieus onder handen genomen. Het uiterlijk werd gladgestreken en is getooid met aerodynamische hulpstukken in carbon. Onder meer de kop- en staartlichten zijn vervangen door modernere exemplaren - zowat een must bij elke restomod. Het resultaat is een koets die enkele van de originele stijlkenmerken van het model extra benadrukt.

Technisch grondig onder handen genomen

Onder de kap werd zowaar nog meer werk verricht. De originele 2,9l V8 met Turbo kreeg een hoop nieuwe componenten. Onder meer de cilinderkoppen, de intercooler, de turbo’s en het carter (dat nu droog is) werd vervangen. De motor kreeg een flinke vermogensboost (tot 530pk of zelfs 600pk - de schattingen lopen uiteen) en werd tegelijk zo’n 30 procent compacter. Daardoor kon de origineel dwars geplaatste eenheid nu in lengterichting ingebouwd worden. Dat moet een betere gewichtsverdeling en loopeigenschappen opleveren. En die kan de Ferrari door z’n forse vermogenstoename wellicht wel gebruiken. De ophanging, banden, velgen, remmen en koppeling werden weliswaar allemaal aangepast, maar het blijft een auto met meer dan 500pk, een handgeschakelde zesbak en louter achterwielaandrijving. Dan is de balans maar beter in orde.

Het gaat zo te zien om een uniek exemplaar dat niet meteen navolging zal krijgen.