Vlaanderen telt nu al 251 trajectcontroles. Dat moet zo ongeveer een wereldrecord zijn. En toch zijn het er nog niet genoeg volgens Vlaams minister van Mobiliteit Lydia Peeters (Open Vld). Tegen volgend jaar komen er nog eens 43 bij. De installatie begint al dit jaar.

De minister poneert dat “het effect van trajectcontroles op de verkeersveiligheid bewezen is” en dat “ze zorgen voor een daling van vijftig procent van het aantal zware verkeersongevallen”. Vlaanderen investeert 40 miljoen euro in de strijd tegen zogezegd hardnekkige laagvliegers. Niet alleen gemeenten en gewestwegen, maar ook snelwegen moeten meer trajectcontroles krijgen.

Altijd maar meer boetes, maar weinig of geen effect op veiligheid

Spijtig genoeg blijkt de tactiek van de overheid in realiteit maar weinig effect te hebben. De wildgroei aan trajectcontroles, snelheidscamera’s en steeds lagere maximumsnelheden van de jongste jaren, laat zich niet aflezen aan de ongevalstatistieken. Vlaanderen blijft daarin slecht scoren. Die tendens wordt door de politiek helemaal genegeerd.

Borden zijn weg en boetes zonder tolerantiemarge

Politie en parket krijgen extra middelen om de boetes af te handelen. Dit jaar alleen al worden 58 mensen ingeschakeld om alle boetes de deur uit te krijgen. Dat beloven er trouwens een hele hoop te zijn. Minister Peeters besliste eerder dit jaar al om de borden die trajectcontroles aankondigen weg te halen. Eerder besliste minister van justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) al dat de tolerantiemarges voor snelheidsovertredingen zouden verdwijnen. De Vlaming zal dus niet alleen vaker en over langere afstand gecontroleerd worden. Hij mag het niet weten én hij zal al meteen vanaf één kilometer per uur een bekeuring - die ook nog eens tot de hoogste in de wereld behoort - in de bus krijgen.