In 1990 lanceerde BMW de E36 3-Serie. Een auto die tot 1999 in de catalogus zou staan en werd gebouwd in alle tot dan toe gebruikelijke koetswerkvormen, met inbegrip van een Coupé en een Cabriolet. Van een 4-Reeks was toen nog geen sprake en er werd nog gebruikt gemaakt van een benaming die in de eerste plaats logisch moest zijn.

De echte voorloper van de BMW 1

Het was ook de tijd dat premiumconstructeurs voor het eerst hun tentakels uitstaken naar nieuwe, meer betaalbare segmenten. BMW deed dat vanaf 1994 met de 3 Compact, die ook onder de E36 interne typebenaming viel. Op vlak van vormgeving had die bijna alles gemeen met een 3-Reeks Coupé, maar hij had een geamputeerde koffer. Onderhuids waren de wijzigingen echter grondig.

In 1992 verscheen van de E36 een M3, met een zes-in-lijn. Eerst was die drie liter groot, later werd die opgeboord tot 3,2l. Vermogens varieerden van 286 tot 321pk.

De enige BMW M3 Compact

Van de Compact kwam er nooit een M3 in de catalogus, maar BMW dacht er wél aan. In 1996 werd er één exemplaar gebouwd. Die kreegt de S50B32-zes-in-lijn onder de motorkap - de variant met 321pk. Omdat hij 23cm korter is dan de Coupé weegt hij ook minder. Een flinke 150kg zelfs, omdat BMW de auto ook nog eens op dieet zette. Wat overbodig was, werd weggelaten. Hij kreeg lichtgewicht Recaro-kuipjes, Alcantara en een rolbeugel. Uiteindelijk zette hij 1.300kg op de weegschaal. Met dezelfde wielbasis als de Coupé, zou de stabiliteit ook ongeveer hetzelfde zijn.

Uiteindelijk besliste BMW tegen serieproductie. Er is er dus maar één. Die is nog altijd in het bezit van BMW. Het was echter wel mogelijk om de M3-componenten die vrij verkrijgbaar waren, gewoon in een Compact te lepelen. Zo zijn er clandestien toch een paar van die snelle Compacts op de weg geraakt.