Heel wat autoliefhebbers lieten de microbe al bijten voor ze een rijbewijs hadden. Ze speelden als ukkepuk en broekventje met de gekrompen exemplaren. Niet zelden op een koffietafel, een ideaal platform voor scènes met achtervolgingen en spectaculaire stunts. Matchbox en Hot Wheels waren wellicht de populairste, en Majorette haalde bij ons ook nog een aardig aandeel in speelklaar mini-materiaal. Ze hadden ruwweg een schaal van 1:43. Maar in de jaren tachtig en negentig waren ook MicroMachines populair. Die waren piepklein, wat betekende dat je er meer van kon hebben.

Micro but Many

Voor nostalgici die ooit wat hadden met die kleine voertuigjes (het waren niet alleen auto’s), is er nu Micro but Many. Een luxe salontafelboek dat meer dan 1.000 van die kleine speeltjes oplijst. Allemaal professioneel gefotografeerd, zodat al van ver duidelijk is hoe slecht ze eigenlijk wel waren. Maar het boek zelf lijkt helemaal niet slecht. Het is volledig ingebonden, heeft details in folie, een hardcover, vier stoffen bladlinten en zelfs een coverafbeelding die verandert als je kijkhoek wijzigt. Kortom, een aardig ding, dat je zo’n 40 euro kost.

MicroMachines was destijds in de eerste plaats goedkoop speelgoed. Maar toch liet het bedrijf zich wel eens doen en bracht het autootjes uit die niet meteen tot de verbeelding van een achtjarige spraken, maar een wat serieuzer publiek in gedachten hadden. Zo werd er een Bugatti Type 41 Royale gemaakt, een Alfa Romeo 75, Lamborghini Countach, Auto Union Type C, een Renault 5 Turbo…

Wat gebeurde er met MicroMachines?

MicroMachines was relatief succesvol in de eighties en nineties, maar verdween bij een tanende populariteit van de markt. Speelgoedfabrikanten Hasbro en Wicked Cool Toys werken aan een comeback. Nog dit jaar moeten de eerste nieuwe MicroMachines voorgesteld worden. Met 20 jaar jongere productietechnieken zouden die er in één klap een stuk beter uit kunnen zien.