Er hoort een zekere logica bij de stelling die vaak gehanteerd wordt - dat lage snelheden zorgen voor minder ongevallen. Immers, bij nul kilometer per uur, gebeurt er geen enkel ongeval. Een vaststaand feit. En trager rijden vermindert in elk geval de ernst van de ongevallen. Daar kan je evenmin omheen.
Twee gegevens die er bij nogal wat organisaties en instanties voor zorgen dat er gepleit wordt naar almaar lagere snelheden. Niet goed, concluderen onderzoekers nu. De snelheidsbeperking te laag instellen, zorgt net voor meer ongelukken. Onder meer omdat de verkeersdichtheid toeneemt. Dat mag blijken uit een paper van de Pen State Universiteit in de VS.
Natuurlijke snelheid is belangrijk
“bij nul kilometer per uur gebeurt er geen enkel ongeval”Opvallend. Het onderzoek vertrekt niet van de maximaal toegestane snelheid op een gegeven plaats, maar van een natuurlijke snelheid. Zeg maar hoe snel iemand spontaan op een bepaald stuk weg rijdt. Dat wordt bepaald door omstandigheden als breedte, wegdek, bebouwing of begroeiing, weggebruik en -inrichting. Het overgrote deel van de mensen rijdt op een gegeven plek grosso modo dezelfde snelheid. Stel: 70 op een stukje verbindingsweg tussen twee dorpen.
Uit de studie blijkt dat het heilzaam is om de maximumsnelheid lager in te stellen dan de natuurlijke snelheid. Een daling van 5 à 10km/u zorgt voor een gevoelige reductie in het aantal geregistreerde ongevallen. Maar, zo concludeert het onderzoek, wanneer de snelheid verder wordt gereduceerd dan werkt ze net ongelukken in de hand. Bovendien daalt bij de automobilist de wil om zich aan de snelheidslimiet te houden drastisch. Er zijn immers geen omgevingsfactoren die de aanpassing verantwoorden.
Niet louter meer ongevallen, maar ook meer letsels
Een te lage snelheidsbeperking werkt verveling, vermoeidheid en irritatie in de hand. Bovendien registreerden de onderzoekers op de 12 stukken onderzochte weg, bij een te lage beperking, een stijging in het aantal ongelukken met blikschade, maar ook met licht- en zwaargewonden. De staat Montana verklaarde al dat het omwille van de resultaten van de studie ijvert naar een aangepaste snelheidsbeperking, maar niet blind wil ijveren voor een limiet die zo laag mogelijk was, ‘louter omwille van de perceptie dat op die manier aan de veiligheid gewerkt wordt’.