Het is al wat geweest, die nieuwe Defender. Dat het geen makkelijke klus zou zijn, stond in de sterren geschreven. Want hoe maak je een nieuwe versie van het model dat heel je merkimago bepaalde (zie de belangrijkste Defender-mijlpalen hier)? Zeker nadat je er zeven decennia lang zo weinig mogelijk aan veranderde.

Vallen en opstaan

Met vallen en opstaan, zo blijkt. Een eerste concept car werd door de huidige Defender-gebruikersgroep met de grond gelijk gemaakt. En daarom werd er terug vanaf nul begonnen. De Defender, zo werd onder druk besloten, zou géén trendy terreinspeelgoed worden. Maar wat dan wel?

Terwijl Mercedes een soortgelijk probleem met de G-Klasse oploste door het model uiterlijk zo min mogelijk te wijzigen, kiest Land Rover toch voor een gevoelige stijlevolutie. Maar de basisfilosofie van het origineel wordt niet verloochend. Zo mag blijken nu de gecamoufleerde prototypes van het origineel op de openbare weg worden losgelaten.

Wat van de Discovery?

De zichtbare rivetten, dakgoten en scharnieren lijken verdwenen. Maar z’n hoekige vorm, de rechtopstaande voorruit, de met geodriehoek afgesneden flanken… die tekenen allemaal present. En het heeft er alle schijn van dat ook de achterdeur die opzij scharniert, blijft. Tegelijk doet de vorm denken aan die van de vorige generatie van de Discovery (deze hier). En zo mag meteen ook blijken dat de jongste, controversiële stijlevolutie van dat model (zie de nieuwe hier) geen toeval is. Want, mark our words, ziet de aanstormende Defender er nu niet uit als een liefdesbaby van die twee geblokte terreinauto’s? En wie herkent de deurhendels van - inderdaad - de Discovery.

De kofferklep van de gekiekte testauto is akelig naakt. Maar we zetten er geld op in dat de productieversie daar nog steeds z’n reservewiel zal dragen. Bij de Discovery zit dat onder de koffervloer, achter de bumper, maar de korte overhangen van de Defender laten daar geen ruimte voor.

Een wegklapbare trekhaak zowaar! Dat ontwaren we wanneer we de uitsnijding achteraan de achterbumper bestuderen. Een schril contrast met de omslachtige constructie die achteraan de laatste Defender een haak droeg.

Weg is het ladderchassis

Over de techniek zeggen de Britten nog niets, maar we kunnen uit deze eerste beelden al enkele cruciale eigenschappen afleiden. De eerste: weg is het ladderchassis. Dat betekent onvermijdelijk dat het model minder eenvoudige aanpasbaar zal zijn. Er gewoon met kniptang een stuk van knippen en er een kraan op bouten, dat zal niet meer lukken. De tweede observatie: de Defender staat minder hoog op z’n poten. Tenminste, zoals hij hier te zien is. Reken maar op een instelbare luchtophanging. Tenslotte zien we ook dat de ophanging met starre assen, waar de Defender z’n uitzonderlijk grote veerwegen voor terreingebruik aan dankte, is verdwenen. Zowel voor- als achteraan (de Mercedes G behield die achteraan). Dat zal de rijeigenschappen naar de 21ste eeuw katapulteren. Land Rover wil de Defender, zo blijkt duidelijk door de aanwezige hashtag, ook nog steeds positioneren als ’s werelds beste terreinwagen. Dat betekent onvermijdelijk dat elektronica zich ermee moeit.