Ferrari kondigt een nieuwe Icona-lijn van exclusieve modellen aan. Auto’s waarin de Italianen moderne technologie en klassieke inspiratie, bij voorkeur uit de jaren vijftig en zestig, willen integreren. Omdat je je daar wellicht niet meteen iets bij kan voorstellen laten de Italianen ook meteen de Monza SP1 en SP2 los. Die halen de mosterd bij iconische racebarchettas uit het verleden, waaronder de 166M van 1948.

Voor echte egoïsten

Beide modellen zijn gelijkaardig, maar niet identiek. Zo heeft de SP1 slechts één enkele stoel en een zogeheten tonneau cover. Compromisloos, want ook een een voorruit en een extra rolbeugel ontbreken. En daarmee hebben we meteen de vinger gelegd op de belangrijkste verschilpunten met de SP2.

Met de vliegen tussen je tanden

Het meeste sensatie krijg je vanzelfsprekend zonder voorruit. Dat kan overigens ook bij de SP2, want je kan het ding verwijderen. Dat hoeft overigens niet compleet nefast te zijn voor het comfort aan boord. Een slimme aerodynamische lip lijdt immers het grootste deel van de rijwind over de cabine. Maar of het voldoende is insecten uit je tanden te houden weten we niet.

Prestaties

De stilistische details, en dat zijn er heel wat, zijn hoofdzakelijk in carbon uitgevoerd. Maar de basis is natuurlijk wel een bestaande Ferrari. Net zoals deze Monza een gekende motor krijgt. De V12 is wel onder handen genomen. De 6,5l centrale levert nu 810pk en 719Nm. Daardoor kunnen deze auto’s niet alleen naar 100km/u accelereren in 2,9 seconden (en naar 200 in 7,9 tellen), maar zijn ze ook tot een top van meer dan 300km/u in staat.