Wil je bij de aankoop van een nieuwe wagen je gemoedsrust optimaliseren, dan loont het wellicht de moeite om een blik op het garantiepakket te gooien. Daarbij kom je wellicht tot de ontnuchterende conclusie dat de keuze voor een ‘premium’ automerk zich niet manifesteert in de bescherming die je van de fabrikant krijgt. Ondanks de grootte van de investering. Bijna nooit komt zo’n merk boven de wettelijke bescherming van 24 maanden uit.

Niet bij de Japanners, wel bij de Koreanen

Zelfs Toyota, dat betrouwbaarheid decennia lang door de strot van de consument ramde, komt bij de meeste producten niet verder dan een fabrieksgarantie van drie jaar. De koploper op vlak van waarborg is Kia. Dat biedt zeven jaar gemoedsrust, al gaan er intussen genoeg verhalen de ronde over garantieclaims om te concluderen dat de importeur niet steeds even flexibel is wanneer ze toegekend moet worden. Er zijn nogal wat voorwaarden aan die 7 jaar verbonden. En daarom is het misschien wel Hyundai dat de kroon spant. Dat biedt 5 jaar zonder kilometerbeperking.

Elders kan het wel

Citroën en dochtermerk DS komen in onze contreien niet verder dan de wettelijke waarborg. Na 24 maanden sta je er met andere woorden alleen voor. Nochtans kan het wel. De stunt die Hyundai bij ons uitvoert, doet Citroën immers in Australië. Daar is sinds het eerste kwartaal van dit jaar elke nieuwe Citroën voorzien van 5 jaar waarborg zonder kilometerbeperking en ook nog eens 5 jaar bijstand.

Commerciële beslissing

Vanzelfsprekend wordt de potentiële garantiekost (op basis van gemiddelden) eenvoudigweg in de prijs verrekent. Citroën en DS zijn in Australië heuse nichespelers. Beide merken halen gezamenlijk nog geen marktaandeel van 1%. Door er meer garantie te bieden dan de concurrenten wil het Franse bedrijf zich er in de kijker werken en het imago opvijzelen. De waarborg is dan ook veeleer een commerciële beslissing, dan dat ze wat zegt over de feitelijke betrouwbaarheid of onbetrouwbaarheid van een model. Niet in Australië en evenmin bij ons.