Het pad van de zelfrijdende of autonome auto loopt niet over rozen. Zo zijn er nog grote vraagtekens bij de verantwoordelijkheid van de fabrikanten, eens de auto’s helemaal zelf hun ding doen. Wie draait dan op voor overtredingen of erger - ongelukken? Bovendien is nu al duidelijk dat mensen hun aandacht niet bij het verkeer kunnen houden wanneer de auto zelfs maar een deel van de taken overneemt. Ford moest al maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat z’n ingenieurs in een testomgeving niet in slaap vallen. Voorts is ook duidelijk dat geen enkele autonoom rijdende auto zich uit elke situatie zal kunnen redden en dat je als mens heel af en toe - en dan vooral wanneer het moeilijk of onoverzichtelijk is - toch je plan zal moeten trekken. Uit onderzoek is ook al gebleken dat het grote publiek (nog) niet zit te wachten op een auto die zelf rijdt. Zelfs jongeren niet. Maar hij komt er toch.
Betalen per kilometer
Automerken vallen bijna over elkaar heen in een poging om zo snel mogelijk een zelfrijdende auto te kunnen bouwen. Daarvoor worden zelfs nu, bij nieuwe productgeneraties, al concessies aan het weggedrag gedaan. De reden is eenvoudig: geld. Als auto’s eenmaal zelf rijden hoeven automerken zich ook niet meer druk te maken over zaken als weggedrag gen stuurgevoel. En klanten die denken dat ze er vanaf zullen geraken door eenmalig geld neer te tellen voor zo’n slimme auto, zullen er wellicht aan zijn voor de moeite. Constructeurs dromen luidop van verdienmodellen die hen niet, zoals nu het geval is, louter bij de aankoop van een voertuig centen opleveren, maar constant de kas spijzen. Het moment dat iemand zelfs geen rijbewijs meer heeft, of de auto geen bedieningsorganen meer heeft, maar je wél voor elke kilometer moet betalen. Wellicht willen heel wat merken dan zelfs liever niét dat je je auto koopt. Ze willen ze zo breed mogelijk kunnen inzetten. De investering van heel wat automerken in autodeelprogramma’s en Uber-concurrenten moet je in dit licht zien.
Entertainment
Een ander opbrengstmodel zet de consument minder het mes op de keel. Dat wil geld slaan uit de tijdsbesteding aan boord. Filmpje kijken, internetten of shoppen… met telkens een commissie voor het merk, want dat levert tenslotte het platform ervoor aan.
Intel koopt Mobileye
De sector investeert inmiddels miljarden in een technologie die weliswaar potentieel toont, maar waarvan de haalbaarheid of de vraag nog niet bewezen is. En de automobielwereld heeft z’n geschiedenis op dat vlak niet mee. Nog niet één keer wist de sector accuraat de toekomst te voorspellen. Maar op de zelfrijdende auto wordt zwaarder ingezet dan ooit tevoren. Afgelopen week kocht microchipgigant Intel nog het bedrijf Mobileye. Een bedrijf dat op heden geen enkel gecommercialiseerd product heeft. Het leverde tot vorig jaar de hardware voor de autopilot van Tesla, maar dat sloeg inmiddels een andere weg in. Mobileye werkt wel met onder meer General Motors en BMW aan de zelfrijdende auto van morgen. En het blaakt van zelfvertrouwen. Wat Intel ervoor betaalde? Wel, ruwweg € 15 miljard. Maar het schat dan ook zelfrijdende auto’s, de datadiensten en de bijhorende services in 2030 elk jaar zo’n € 70 miljard zullen vertegenwoordigen. Een koe die erom vraagt gemolken te worden. En reken maar dat ook de overheid zich niet onbetuigd zal laten. Nu al kondigde een Amerikaanse deelstaat aan een taks op autonoom gereden kilometers te overwegen…
