De eerste generatie van de Mercedes M-Klasse krijgt dus de eer om met de prijs van slechtst mogelijke occasie te gaan lopen (meer dan 44% vertoont mankementen). Hun probleemzones zijn de lichten en het onderstel inclusief de stuurinrichting. Daarbij komen nog eens slechte uitstootcijfers en een erg slordige afwerking. Bovendien roest het ding overal, behalve aan de uitlaat. Positief breng de M-Klasse het ervan af als het over de remmen gaat.

De stuurinrichting is kwetsbaar, motor en transmissie verliezen vaak olie en de uitlaatsystemen roesten snel. Bovendien merkten de keurders lekkende schokdempers op. Geen mankement volgens de TÜV, maar niettemin ergerlijk is de abominabele lakkwaliteit. Roestplekken zal je op de Logan evenwel niet aantreffen.

Steeds terugkerende onderhoudsproblemen zijn defecte gloeilampen en versleten remmen. Ingrijpender daarentegen: fors olieverlies aan motor en transmissie, fel roestende uitlaatsystemen, lege batterijen, fouten in de elektronica en occasionele transmissiedefecten.

Hier liggen lief en leed dicht bij elkaar. Slecht scoren de assen, veren, schokdempers, remwerking en olieverlies. Goed daarentegen zijn de stuurinrichting en ook roesten doet de kleine Fiat blijkbaar zelden.

Het grootste probleem bij de eerste generatie van deze Franse monovolume zijn volgens de TÜV de zwetende motorblokken. Bovengemiddeld vaak maken de keurders aanmerkingen op de verlichting en vooras. Ook veren en schokdempers vertonen frequent defecten.

Technisch gezien deelt de kleine rakker vele onderdelen met de Fiat 500 (die het slechts een beetje beter doet), beide worden dan ook samen in Polen gebouwd. De tekortkomingen uiten zich vooral in olieverlies aan de motor, gevoelige assen, roestige uitlaatsystemen en slechte remmen. Volgens TÜV niet zo relevant, maar daarom niet minder tenenkrullend: de Ka kan aan de flanken en kofferklep roesten.

Roest aan het uitlaatsysteem, defecte veren en geleidingsassen en ook hier durft de motor weleens olie te verliezen.

In aankoop mag hij dan wel erg gunstig zijn, de reparaties laten de rekening uiteindelijk wel oplopen. Hier hoofdzakelijk verlichtingsproblemen, olieverlies en roest aan het uitlaatsysteem. Om roestschade aan de carrosserie op te kunnen merken is dit autootje nog wat jong.

Ook deze populaire retro-auto ontspringt de dans niet. Zijn technische basis deelt hij met de Panda en hij is erg verwant aan de Ford Ka. Dus komen de euvels ons niet onbekend voor: versleten remmen, doorslaande ophanging, roestige uitlaatsystemen en kwetsbare wielnaven.

De Amerikaanse SUV (gebouwd in Korea, net als de Spark) heeft ook zo zijn kuren: regelmatig verliest de motor olie, zijn de steekasgewrichten kapot en verslijten de veren. Defecte wiellagers en roest aan de kofferklep komen eveneens voor. Wat je echter erg duur kan komen te staan is ernstige motorschade.

Het zijn de oude Mondeo's die met slechte punten huiswaarts keren. Boosdoeners zijn de stuurstang, het remsysteem en de lichten. Kopers moeten echter ook goed op de randen van de carrosserie letten. De middelmatige lakkwaliteit schilfert namelijk snel af met roest als gevolg.

Gelukkig is zijn voornaamste gebrek eentje waarvoor je niet al te diep in je portemonnee hoeft te duiken: defecte lichten. Minder leuk zijn een erg gevoelige stuurstang en als je vaak korte afstanden doet, durft de partikelfilter van je dieselmodel weleens te verstoppen.

Deze vos kwam er als antwoord op budgetauto's zoals Dacia. En dat is gelukt, maar wellicht anders dan Volkswagen zich voorgesteld had. Bij het in Brazilië geproduceerde kleintje stelt men herhaaldelijk kapotte ruitenwissers en een zwak onderstel vast. Net als doorgebrande cilinderkopdichtingen bij de 1,2 liter-motor.

Op zich is de Picasso best een solide auto. Maar omdat twee gebreken opvallend vaak optreden, doet hij het niet zo goed in dit lijstje. Net zoals zovele Citroëns lijdt hij namelijk aan olieverlies van de motor en geeft de verlichting er net iets te snel de brui aan.

De Duster mag het lijstje afsluiten. En dat hoofdzakelijk omwille van verlichtingsdefecten en zwakke aandrijfassen. De uitlaat begint al na drie jaar te roesten. De TÜV maalt er niet om, maar voor eventuele kopers wel erg interessant: de voor het interieur gebruikte kunststoffen stinken en zien er snel aftands uit.