Vier komma twee miljoen. Zoveel dollars zou een gefortuneerde klant hebben neergeteld voor dit speeltje van de hand van Ferrari’s Special Projects-afdeling. Het model luistert naar de naam F12 TRS en is gebaseerd op de F12berlinetta. Behalve compromis- en dakloos - een ‘barchetta’ - moest de auto geïnspireerd zijn op de 250 Testa Rossa uit 1957. Dat is te merken aan de stijlloze voorruit en de wulpse bulten achter de stoelen. Een andere verwijzing naar meerdere Ferrari’s van weleer is de doorzichtige motorkap, hier met zicht op de 740pk sterke 6.3l V12 van de donorauto.

Op dieet

Net als de buitenzijde werd ook het interieur grotendeels opnieuw ontworpen. Daar waar mogelijk werden er zelfs onderdelen gestript om gewicht te besparen. De TRS stelt het alvast zonder muziekinstallatie, centrale luchtroosters, vloermatten en elektrische ruiten. 

Streep door KERS

De roddelmolen had het eerder over de aanwezigheid van KERS (Kinetic Energy Recovery System), zoals gebruikt in de Formule 1, maar dat blijkt nu niet het geval. Desondanks kan je de F12 TRS moeilijk als een doetje beschouwen. Naar 100 sprinten doet hij in 3,1 tellen en nog eens 5 seconden later zit hij aan 200km/u. Dat is slechts één seconde trager dan Ferrari's paradepaardje, de LaFerrari.