Negen jaar na de introductie van de eerste generatie Aygo, is het tijd voor generatie 2. Daarvoor slaat het Japanse merk nog steeds de handen in elkaar met Peugeot en Citroën, maar de Aygo, 108 en C1 zijn niet langer een drieling. Voortaan hebben ze elk een eigen smaak.

Zelfzeker

Toyota voorziet de Aygo, die onverminderd uitkomt in het A-segment, van een erg Japans aandoende koets. Z’n scherpe lijnen contrasteren fel bij de Franse creaties die dezelfde structuur hebben. Het uiterlijk is geheel verschillend. De modellen delen voortaan alleen nog de voordeuren met elkaar. Zelfs het dakpaneel is uniek - bij de Toyota is het voorzien van extra bolling.

De Aygo eist z’n plaats op de weg met vol overtuiging op. En dat is in niet onaanzienlijke mate te danken aan z’n assertieve smoel, waarin een contrasterend X-element is ingewerkt, en z’n staartlichten die de breedte van de achterzijde benadrukken. Je zou het niet zeggen, maar het model is nauwelijks groter dan voorheen. De breedte gaat wat in de plus (het spoor is zowel voor- als achteraan 8mm breder), maar in de lengte komt er niet meer dan 2,5cm bij. De hoogte werd zelfs met een halve centimeter gereduceerd, hoewel de hoofdruimte met 7mm toenam. De stroomlijn werd ten opzichte van z’n voorganger ook verbeterd. De Cd gaat van 0,30 naar 0,29. En een nu reeds aangekondigde Eco-versie doet nog één punt beter.

Personaliseerbaar

Je auto kunnen aanpassen aan je eigen smaak is een heuse trend en de nieuwe Aygo doet vrolijk mee. Zowel aan de binnen- als aan de buitenzijde kan er gecombineerd worden dat het een lieve lust is. Binnenin zijn er makkelijk (dat betekent dat je het zelf kan) te vervangen sierlijsten voor deurpanelen, middentunnel, verluchtingsroosters en boordplank. En ook aan de buitenzijde kan je je laten gaan. Onder meer de combinatie tussen de koetswerkkleur en de ‘X’ aan de voorzijde kan je kiezen, bovenop inserts ter hoogte van de A-stijl en logo’s of sierranden op de wielen.

Meer plaats voor bagage

De bagageruimte was niet het grootste pluspunt van generatie 1. De glazen kofferklep was erg klein, de doorlaadopening quasi onbestaande en het beschikbare volume beperkt. Dat wordt duidelijk als blijkt dat er voortaan 29l meer in de koffer past, maar het totale volume nog steeds niet meer dan 168 liter bedraagt. De laadopening is wel gevoelig groter, met dank aan een grotere glazen kofferklep.

“Een sprinter is de Aygo in geen geval, maar z’n kleine draaicirkel en lage gewicht moeten ervoor zorgen dat je je vooral erg gezwind door een stedelijke omgeving kan bewegen.”

Alleen 1.0 benzinemotor

Het motorcompartiment van de Aygo kan twee benzinemotoren ontvangen: een 1.0 of 1.2 driecilinder, maar in onze contreien hebben we alleen recht op de éénliter. Die motor werd herwerkt, vooral met het oog op een lagere interne wrijving. En hij werd lichter, onder meer door een cilinderkop met ingebouwd uitlaatspruitstuk te monteren. Het motortje wekt 69pk op bij 6.000t/min en levert 95Nm trekkracht bij 4.300t/min.

Zuiniger

De centrale wordt standaard gekoppeld aan een vijfbak die je met een pook bedient. Van de bak bestaan twee versies. Een normale, waarmee het verbruik van de Aygo in vergelijking met z’n voorganger zakt van 4,4 naar 4,1l/100km (95 g/km). En een versie met langere vierde en vijfde versnelling. Die combinatie is nog zuiniger. Die zal hooguit 3,9l/100km (90 g/km) uit de tank slurpen.

Wie absoluut iets heeft tegen zelf schakelen, kan het werk overlaten aan een x-shift gedoopte overbrenging. Dat is een gerobotiseerde versnellingsbak, waarvan de constructeur belooft dat hij intelligenter werd. In deze combinatie verbruikt de nieuwe Aygo 4,2l/100km.

Een sprinter is de Aygo in geen geval, maar z’n kleine draaicirkel en lage gewicht (al vanaf 840kg) moeten ervoor zorgen dat je je vooral erg gezwind door een stedelijke omgeving kan bewegen. Vertaal dat in cijfers en het wordt een topsnelheid van 160km/u voor alle versies terwijl de snelste er Aygo 14,2 tellen over doet om de 100 te bereiken.