Het is niet alleen de Porsche 911 die vijftig wordt op het Autosalon van Genève. Ook Lamborghini blaast dit jaar voor een halve eeuw kaarsen uit en dat zullen we geweten hebben. Het bedrijf bouwt een straatlegale supersportwagen op basis van de Aventador, op drie exemplaren (één voor elke kleur in de Italiaanse vlag). De prijs is al bekend - € 3 miljoen (+ belastingen). Ze zijn allemaal al verkocht. De naam, Veneno, is Spaans voor vergif, maar is afkomstig - zoals alle andere namen van het bedrijf - van een legendarische stier. Die werd populair in 1914 toen hij de beroemde stierenvechter José Sanchez Rodriguez dodelijk verwondde tijdens een gevecht in de arena van Sanlucar de Barrameda's in het Spaanse Andaluzië.
Enkele van de cruciale cijfertjes lekten al uit, samen met de eerste beelden, maar nu kunnen we alle gegevens blootgeven. De Veneno is voorzien van een atmosferische 6,5l V12, die gekoppeld wordt aan een zeventraps gerobotiseerde handbak en permanente vierwielaandrijving. Die eenheid is gebaseerd op de centrale van de LP700-4 Aventador, maar voor de gelegenheid opgekitteld tot 750pk. En door nog rijkelijker gebruik te maken van koolstofvezel en met carbon versterkte kunststof (en wellicht ook door enkele comfortitems achterwege te laten) weegt dit monster nog eens 125kg minder dan het donormodel. En dat kan je toch bezwaarlijk een dikzak noemen. Droog aan de haak weegt de Veneno dan ook maar 1.4502kg. Dat betekent dat elk paard niet eens 2kg moet meesleuren. Vanuit stilstand katapulteert het model zich dan ook naar de 100 in 2,8 seconden. En ondanks een vleugelopstelling die erg veel neerwaartse druk genereert, is het feest pas uit bij 355km/u.
Over aerodynamica gesproken; de ganse neus doet dienst als voorvleugel. Lamborghini beweert dat functionaliteit aan de basis ligt van de eerder rijkelijke toepassing van vleugels, brede deurdorpels en meer koelsleuven, kieuwen en meer luchtkanalen dan je kan tellen. De staartvin zorgt uiteraard voor een grotere stabiliteit bij snel genomen bochten. De hoek van de achtervleugel is dan weer instelbaar.
Het rubber ligt vooraan om 20-duimers en achteraan om 21-duims lichtmetaal. Die worden opgevuld met carbon-keramische remmen die aan het uiteinde zitten van een ophanging met horizontaal opgestelde veren. En omdat de Veneno gewoon voor straatgebruik gehomologeerd wordt, beschik je over stabiliteitscontrole en ABS. En ook over airbags.
Koolstofvezel domineert ook het interieur van de Veneno. Een deel van de monocoque in dat materiaal is er zichtbaar. Een composietmateriaal is gebruikt voor de zetels en is nog het geweven carbon, dat als stof doorheen het interieur is gebruikt. Dat materiaal is geweekt in een hars die de koolstofvezels stabiliseert zonder ze te bakken. Daardoor blijft het materiaal soepel. Je vind het terug als matten, op een deel van de zetels en zelfs tegen de dakhemel. Tot slot is ook de boordplank onder handen genomen. Het instrumentarium is ronduit agressief vormgeven en kreeg er enkele extra functies bij. Een G-krachtmeter is daarvan de belangrijkste. Bekijk hier alle foto's.
