In Los Angeles stelt de Route 66 niet zo veel meer voor. Een fruitstalletje in de vorm van een appelsien. Enkele bordjes links, een veel te nieuwe pagode rechts. Alles is hier door vooruitgang platgewalst. Het verkeer hoort hier verschrikkelijk te zijn, maar Brussel en Antwerpen zijn een grotere ramp. En dus kruipt onze trouwe Mustang met een gestaag en vastbesloten tempo richting eindpunt: de beroemde pier in Santa Monica. Daar kan je enkelen tientallen meters over de oceaan puren en daar ook kruist de Route 66 de bijna even legendarische Pacific Coast Highway 1. Daar komen we in een apart dossier op terug.
Santa Monica Pier
De Santa Monica Pier bestaat eigenlijk uit twee samengevoegde pieren. Eén uit 1909 en één uit 1916. Een lange die oorspronkelijk de minst commerciële was van de twee en een korte pier waarop al begin vorige eeuw een pretpark werd uitgebouwd. Vandaag is het er nog steeds en kan je je trakteren op een rondje in het reuzenrad, de achtbaan of de carrousel uit 1922, met meer dan 40 houten karretjes. En natuurlijk zijn er ook restaurants en eetstalletjes. Een bord mankeert er het eindpunt van de Route 66 die - toepasselijk - tot de laatste meter een attractie is gebleken.