St-Louis ligt aan de Mississippi. En daarin is het natuurlijk niet alleen. De rivier is de vierde langste ter wereld en doorkruist in de VS en Canada zo maar eventjes 31 staten om na meer dan 3.700km uit te monden in de Golf van Mexico. Logisch dus dat er op de Route 66 in St-Louis enkele interessante stalen bruggen over gebouwd zijn. Die met het grootste verhaal is er één die halverwege een ‘knik’ maakt van 22 graden, om boten de kans te geven de stroming te volgen. Vooral vrachtwagenbestuurders op de Route 66 hadden er - naarmate hun vervoermiddelen groter werden - almaar meer moeite mee. Tegenwoordig kan je er alleen nog te voet over en je moet ervoor omrijden.

Mississippi is een verfransing van een Indiaanse naam die ‘grote rivier’ betekent. Dat betekent dat we stevig op het grondgebied van de oorspronkelijke Amerikaanse bevolking zijn aangekomen - met het begin van een hele reeks aangekondigde Indianenreservaten - maar ook dat er tijdens de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog stevig over werd gebakkeleid eind 17e eeuw. En 100 jaar later was het weer prijs tijdens de Amerikaanse burgeroorlog die in essentie over slavernij ging. In de grote omgeving van de Mississippi kozen de rebelse Zuiderse staten (waarin op een haar na de helft van de bevolking slaaf was) voor een Guerilla-oorlogsmodel. Er was immers onvoldoende mankracht beschikbaar om het front zo groot te maken. Maar kom, we duiken iets te ver in de geschiedenis. Volg de Route66-bordjes door St-Louis en je volgt het tracé dat van eind jaren dertig tot halverwege de sixties werd gebruikt. Daarna werd de 66 niet meer gebruikt en het verkeer omgeleid. Maar het was nog net lang genoeg om de eerste Ford Mustangs in 1964 door z’n straten te kunnen zien denderen. En er is nog wel meer overgebleven. Naast de gebruikelijke muurschilderingen en uithangborden. Ted Drewes Frozen Custard bijvoorbeeld.

Frozen Custard

Het zal wel aan de vochtige hete zomers liggen, maar Midden-Amerika is zot op koude zoetigheden. Wij denken dan automatisch aan ijs en je slaat er de nagel bijna mee op de kop. Frozen Custard is immers nagenoeg hetzelfde, alleen wordt er ook eigeel in verwerkt. Je vindt het in St-Louis op een aantal plaatsen, maar de meest legendarische ligt op de Route 66. Dat is Ted Drewes Frozen Custard. De lokale bevolking staat er al bij openingstijd (om 10u in de voormiddag) voor aan te schuiven. Je kan de smaken zo gek niet bedenken. We hebben het geprobeerd, maar echt onder de indruk waren we niet.

De grootste schommelstoel ter wereld

Ongeveer halverwege tussen St-Louis en Lebanon waar we deze etappe afsluiten, vinden we Fanning. Een gehucht waar de bij tijden pokdalige route zich met slechts één rijvak aan elke kant ongemerkt zou voorbij slingeren, mocht iemand er niet de grootste schommelstoel ter wereld neergezet hebben. En als het helemaal goed is, is hij omgeven door een collectie klassiekers - kwestie van de echte petrolhead in het net te vangen. De 12,8m hoge creatie staat er nog maar sinds 2008 als promotie voor één van de ontelbare souvenirwinkels langs het tracé. En het werkt. Wat hij echter niet doet, is schommelen en dat is - groot of niet - toch enigszins bizar voor een schommelstoel.

Meramec Caverns

Bij Stanton, op nauwelijks enkele mijlen van de Route 66, liggen de Meramec Caverns. Dat is een grottencomplex dat wel 7 kilometer diep gaat. Het staat te boek als één van de belangrijkste natuurlijke attracties op de bijna 4.000km lange weg. Maar omdat het Amerikaans is, is er ook een show-aspect in geïnjecteerd. Dat betekent dat het nu ook gebombardeerd is tot de geheime schuilplaats van de legendarische bandiet Jesse James. Die was immers actief in deze regio. Dat er geen bewijs voor is, heeft de yanks niet tegengehouden om het thema uit te melken. Die Jesse James - die wel degelijk heeft gemoord en banken en postkoetsen overviel voor hij in 1882 op 34-jarige leeftijd door één van z’n bendegenoten (de premie op het hoofd van James wou opstrijken) een kopje kleiner werd gemaakt. Jesse James begon z’n gewelddadige carrière overigens als guerrilla voor de rebelse Zuiderse staten. En zo zijn we toch weer bij de wieg van de burgeroorlog.

Geen asfalt

Tussen St-Louis in Lebanon ligt ook nog eens het eerste niet-geasfalteerde stuk Route 66. Net naast de moderne 44, en het loopt dood. We hebben er toch eens de banden aan vuilgemaakt. Het zal niet de laatste keer zijn. Lebanon, dat spitten we uit in het volgende verslag.