Miami Vice is zowat het negatief van Inspector Morse. Er is helemaal niets bescheiden of subtiel aan deze ode aan de Amerikaanse levensstijl van de jaren '80. Denk aan discoballen, opzwepende soundtracks, oorringen de grootte van CD's, meer lipstick en oogschaduw dan op een gemiddeld carnavalsfeest, kledij in de hevigste pasteltinten en actiescènes waarin zo hevig met pistolen gezwaaid wordt dat het lijkt alsof de personages aan een acute vorm van parkinson lijden.
Het draait om de belevenissen van James "Sonny" Crockett (Don Johnson) en Ricardo "Rico" Tubbs (Philip Michael Thomas). Beide zijn undercover-agenten van het Metro-Dade Police Department in Miami. De serie was revolutionair in z'n gebruik van beelden, kleuren en muziek. Dat was volgens de directie van de studio het enige waar het destijds nieuwe MTV-publiek in geïnteresseerd was. Aan het zetten van de juiste sfeer, met beelden en soundtracks die veel weg hebben van videoclips uit de jaren tachtig, werden dan ook heel wat minuten gespendeerd. Het verhaal is bijzaak. En wat zijn we blij dat de makers dat zelf toegeven.
Wat ons natuurlijk boeit is Sonny's autokeuze. Een exotische bolide hebben helpt altijd als je moet infiltreren in een door drank, sex en drugs gedomineerd milieu. In de eerste aflevering debuteert een Ferrari Daytona Spider. Om duimen en vingers van af te likken, zou je denken, maar het is een replica. En niet eens een hele goeie. De soundtrack is immers die van een Amerikaanse V8. Dat zat Ferrari ook niet lekker. Die wilden van die goedkope imitaties af. Enzo Ferrari heeft er zich zelfs persoonlijk mee gemoeid. De Amerikaanse televisiebonzen hadden geen zin in heibel met het Stijgerende Paard en accepteerden Ferrari's aanbod om twee spierwitte Testarossa's aan te leveren. Kwestie van die meer pony-dan-paard Daytona uit het collectieve geheugen van de Amerikanen te wissen. Maar ook als deze bolides niet van stal gehaald werden, zijn de vierwielers de moeite. Dat wéét je ook op voorhand. Als je in de begingeneriek de blinkende Rolls-Royce grilles ziet passeren weet je: dit zit goed.
