De motor, het versnellingsapparaat en het aandrijvingsysteem hangen natuurlijk niet in het luchtledige, maar worden opgehangen in een buizenchassis. Dit onderstel verschaft ook aanhechtingspunten voor alle motoraccessoires, het koelsysteem, de batterij, de benzinetank (doorgaans tussen 10 en 20 liter groot) en dergelijke meer. Bovendien biedt dit onderstel de nodige aanhechtingspunten voor de armen die de wielen toelaten te bewegen ten opzichte van het onderstel.
Behalve bij erg kleine quads zijn alle vier de wielen geremd, doorgaans door middel van hydraulische schijfremmen rondom. Yamaha heeft op bepaalde modellen een eigen, onderhoudsvrij systeem dat de achteras afremt. Kleine en goedkope quads durven nog wel eens met trommelremmen vooraan uitgerust te worden, en met één enkele schijfrem op de starre achteras. Alweer, de grotere (> 400cc) quads hebben doorgaans volledig onafhankelijk opgehangen wielen, met dus elk een eigen schokdemper/veer combinatie voorzien van een lange veerweg. Sportquads krijgen dan weer vaak een starre as mee, zelfs bij de performantste modellen. Omdat dit een sportiever rijgedrag oplevert, met name als het de bedoeling is ermee te driften. Ook maken dergelijke quads eerder gebruik van een ketting dan van een cardanas: hoewel die laatste sterker en veel onderhoudsvriendelijker is, heeft een ketting het voordeel sneller te reageren en is de aandrijving ook veel lichter. Een beetje zoals bij klassieke motorfietsen dus, waarbij grote, krachtige toermotoren een cardan meekrijgen terwijl de sportieve varianten liever een conventionele ketting lusten.
Quads hebben geen rond stuur zoals een auto, maar eentje zoals een motorfiets (met uitzondering van buggy's, verderop in het dossier vaak ssv's genoemd). Hierop zitten ook de belangrijkste instelknoppen: voor de verlichting, de stroomtoevoer, de richtingaanwijzers, de waarschuwingshoorn, de starter en dergelijke meer. Gas geven doe je dan weer niet door het rechterhandvat om te draaien zoals bij een motorfiets, maar middels een duimhendel. Dit blijkt handiger in ruw terrein, gezien de gevoeligheid van een quad en de uitwerking op het lichaam van de bestuurder bij plotse lastenwissels. Mede hierdoor rusten de meeste merken tegenwoordig hun grote ATV's uit met stuurbekrachtiging. Net zoals bij een auto verlichten die de arbeid die de bestuurder moet leveren bij het sturen: een dergelijke optie maakt het verschil tussen zere armen en een dag pijnloos rijden. Bovendien absorbeert de installatie het gros van de terugslag in zwaar terrein, wat het comfort nog verder ten goede komt.
Omdat quasi alle quads zijn uitgerust met een CVT-bak vind je aan het stuur geen koppelingshendel terug. Met de remhendels links en rechts stuur je respectievelijk de voor- en achterremmen aan, en met de voetrem rechtsonder bedien je alle remmen tegelijkertijd. Wil je de CVT-bak uit neutraal in versnelling of in de achteruitversnelling plaatsen, dan moet je de voetrem ingedrukt houden. Naast een neutrale stand en achteruit, hebben de meeste quads ook een stand met lage verhouding; dit maakt vertrekken bij een zware sleep of net voor een stijle helling mogelijk.
