Oh Yeah! Deze woorden - en de bijhorende tonen - zullen voor altijd onlosmakend verbonden blijven met de jaren 80-klassieker Ferris Bueller's Day Off. Of dit iets met auto's te maken heeft? Toch wel, want als kleine jongens ging ons hart bijna overstag bij het zien van de felrode Ferrari 250 GT California - door Matthew Broderick "geleend" als pretmobiel-voor-één-dag.

“Life moves pretty fast. If you don't stop and look around once in a while, you could miss it”

Het verhaal gaat als volgt: Ferris (Broderick) is een vindingrijke, populaire leerling die overal mee weggeraakt en voor die reden door z'n eigen zus verafschuwd wordt (gespeeld door Dirty Dancing-ster Jennifer Gray). Voor de zoveelste maal heeft hij een vakkundig plan op poten gezet om een schooldag te omzeilen, tot grote frustratie van z'n introverte boezemvriend Cameron (Alan Ruck). Samen met Ferris' vriendinnetje Sloan (Mia Sara) trekken ze de grote stad in - met de Ferrari uiteraard - maar schooldirecteur Ed Rooney (Jeffrey Jones) ruikt onraad en probeert er alles aan te doen om Ferris te ontmaskeren.

Intussen beleeft het trio de dag van hun leven, met uiteraard de nodige inzichten, conclusies en een ferme crash. De Italiaanse exoot komt niet heel vaak in beeld, maar Camerons knagende gedachte dat de auto iets overkomt voel je als kijker ook - en het moment waarop de glazen garagedeur openzwaait en het Yello-deuntje tot de oren spreekt, is intussen een stukje filmgeschiedenis geworden. Charlie Sheen had overigens ook een klein rolletje te pakken. Ironisch genoeg vertolkt hij de rol van jeugddelinquent in een politiebureau. De film heeft een hele generatie meegesleurd in een mix van kwajongensstreken en pure autoromantiek.