Wie in 1979 al enige vorm van bewustzijn bereikt had, herinnert zich wellicht de Dukes of Hazzard. Een wat simpele, komische televisiereeks die tot 1985 liep en het over de avonturen van de familie "Duke" had in het slaperige, maar tot op het bot corrupte kleine "Hazzard County". En wie de karakteristieke jumps van de gemodificeerde '69 Dodge Challenger inmiddels vergeten is, moet zich Daisy Duke - het nichtje van Bo en Luke Duke - nog herinneren. Of op z'n minst haar extreem hoog uitgesneden spannende (en dus weinig verhullende) jeansbroekje. Die worden in de VS nog altijd Daisy Dukes genoemd, overigens. Daisy wordt in de prent gespeeld door Jessica Simpson. Die moet zeer weinig zeggen en doet haar job dan ook voortreffelijk.
“You know what's gonna happen. They're gonna get caught and get thrown in jail. Then I'm gonna have to shake my ass at somebody to get them out”
Net als in de televisiereeks werken Bo en Luke (Seann William Scott en Johnny Knoxville) zichzelf goedbedoeld in de problemen. De oplossing bestaat uit het deskundig van A naar B naar C naar A naar... racen en enkele absurd hoge sprongen uit te voeren. Sheriff Coltrane en Boss Hogg hebben immers weer een snood plan dat gedwarsboomd moet worden...
Dukes of Hazzard is natuurlijk verre van een thriller. Maar de prent is wel bijzonder vermakelijk. De makers hebben behoorlijk rekening gehouden met op muscle car verlekkerde kijkers. Het is daarom ook leuk dat de Charger een origineel exemplaar is, terwijl men net zo makkelijk had kunnen kiezen voor een nieuw model. En de prent opent met één van de beste schuivers uit de ganse filmgeschiedenis. Alleen dat al.
De bijnaam voor de Dodge, General Lee, komt niet zomaar uit de lucht gevallen. De auto is genoemd naar Robert E. Lee, een gevierde generaal (°1807, +1870) die tijdens de Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd één van Zuidelijke legers aanvoerde. De Dodge staat duidelijk symbool voor de mentaliteit in de Zuiderse staten. De vlag op het dak van de bolide is die van de Zuidelijke Confederatie. En z'n claxon speelt enkele tonen van Dixie, een populaire Amerikaans liedje uit de 19de eeuw, dat eveneens symbool staat voor de Zuidelijke Staten.
