SCORE Hyundai Sonata 2.0 CRDi
-
Interieur72%
-
Exterieur75%
-
Veiligheid76%
-
Rijgedrag63%
Verhouding prijs/uitrusting
Moderne dieselcentrale
Verouderde viertrapsautomaat
Geen fabrieks-navigatie leverbaar
Meer Hyundai testsMeer?
Hyundai i10 1.1CRDi & 1.0
Hyundai i10 1.1CRDi & 1.0
Hyundai i30 1.4, 2.0 en 2.0 CRDi
Hyundai i30 1.4, 2.0 en 2.0 CRDi
Hyundai introduceerde de laatste Sonata-generatie (de vijfde al sinds z'n lancering in 1988) eind 2005 op de Europese markt. Op het Autosalon van Genève pakte het merk dit jaar al uit met een opvallend vroege facelift. Die omdat tal van detailwijzigingen, maar die zijn volgens de constructeur zo ingrijpend dat het eigenlijk om een zesde Sonata-generatie gaat. Koetswerk, interieur, motoren en ophanging werden herzien. Structurele wijzigingen zijn evenwel onbestaande. Dat Hyundai zo graag een nieuwe generatie wil uitroepen heeft wellicht meer te maken met de lauwe ontvangst van de ‘vorige' editie. Het model breekt niet door in de fleet-markt en hoewel Hyundai z'n best deed om het model dynamischer te positioneren dan voorheen, blijft het nagenoeg uitsluitend een traditioneel publiek aanspreken. Bewijs daarvan; bijna de helft van de dieselversies wordt verkocht als automaat, wat een zeer atypische verhouding is. We opteerden voor deze korte test dan ook voor deze combinatie.
Het uiterlijk is gemoderniseerd. Vooral door handgrepen te verzinken, de grille groter te maken, de lichtunits aan te passen en de bumperschilden te wijzigen. De wielbogen zijn een tikkeltje meer uitgesproken en ze worden door nieuwe lichtmetalen velgen gevuld. Alle andere panelen zijn identiek. Het interieur is ruim, gerieflijk en overtuigt met een degelijke afwerking. Dat was reeds zo voor deze facelift en dat is gebleven. Uiteindelijk past Hyundai ook hier slechts details aan, die evenwel sterk op de perceptie van de gebruiker kunnen wegen. Zo geeft een witte dashboardverlichting en blauwe middenconsole voor een hoogwaardige indruk. Maar een geïntegreerde radio- of navigatie-unit is nog steeds niet leverbaar en dat is toch hoogst eigenaardig. Het interieur, waar je comfortabel plaats maakt voor vijf volwassenen, wordt met aluminiumkleurige sierlijsten getooid. De andere wijzigingen blijven beperkt tot wat nieuwe knopjes.
In het gamma wordt gerommeld. De 2,4l viercilinder en 3,3l zescilinder benzinemotoren zijn geschrapt. Terecht, wat daar vind je in ons land toch geen afnemers voor. Voor de benzinerijder werd enkel de tweeliter behouden. Die won wel 19pk en levert voortaan 163pk. Dieselen kan met een moderne viercilinder common-rail diesel die eveneens 2-liter inhoud heeft. Een grotere warmtewisselaar zorgt daar voor extra vermogen; 150 in plaats van 136pk. In ons land levert dat ook een taksnadeel op, wat de invoerder ertoe bewoog ook een teruggeschroefde versie (nog steeds 136pk sterk) te homologeren. In beide versies is de trekkracht identiek; 305Nm dus in de praktijk zal u het verschil nauwelijks ondervinden. De manuele zesbak is modern, maar de viertrapsautomaat die zo populair is, niet. Toch bleek de installatie tijdens de eerste kennismaking te voldoen. Tenminste, bij een gezapige rijstijl. Wie de Sonata af en toe de sporen wil geven, schakelt beter zelf.
Hyundai biedt voortaan een gestuurde ophanging aan. Dat systeem heet AGCS en hoort een strak weggedrag met een hoge mate van comfort te combineren. En in elk geval comfortabeler te zijn dan de standaard-ophanging. Koreaanse auto's hingen lange tijd slap in de veren. Heden krijgen die echter een Europese afstelling, die voor deze generatiewissel nog maar eens herzien is. En dat hadden ze beter niet gedaan. Zelfs de gestuurde ophanging is ongemeen hard. Uiteraard valt het comfort op een goed wegdek mee, maar op een slechte ondergrond (en dat wil in België nogal eens voorvallen) is het comfort ronduit abominabel. Hyundai heeft duidelijk last van compensatiedrang, want dit is niet meer verdedigbaar. Het zet zelfs een domper op een doorgaans goede rijervaring. Zelfs het stuur reageert (dankzij een aangepaste bekrachtiging) aardig direct en er wordt zowaar voor rubber van goede kwaliteit (Dunlop) gekozen.
De troefkaart van de constructeur is in dit segment de verhouding prijs/kwaliteit/uitrusting. En die zit helemaal snor, want zowel de lijst met standaard comfort-items als de veiligheidsuitrusting laat weinig te wensen over. Daarbovenop komt een onbeperkte kilometerwaarborg van 3 jaar. De benzine is er vanaf € 23.999. Dieselen kan vanaf € 25.999. De automaat kost € 1.500 en de gestuurde ophanging maakt je € 1.000 armer. Dat laatste is een aanrader. Niet omdat ze goed is, maar omdat de standaardophanging zo mogelijk nog minder vergevingsgezind is.