Natuurlijk wordt al naarstig aan de volgende Mondeo-generatie gewerkt, maar omdat de huidige ook nog een paar jaar mee moet, verzorgt Ford nog een update. Het gaat dan vooral om wat verfijningswerkzaamheden, al dient gezegd dat er enkele interessante technische evoluties te spotten vallen.

De vloeiende designtaal die Ford "Kinetic Design" doopte, is nog steeds aan een opmars bezig. De monovolumes van het merk dragen de signatuur inmiddels wat assertiever en nu geldt hetzelfde voor de Mondeo die daarom op een aangepaste grille, gewijzigde motorkap en andere lichtunits wordt getrakteerd, bovenop de set nieuwe kleurtjes en velgen. Aan de binnenzijde is de inspanning even bescheiden, al zorgt een opgewaardeerde materiaalkeuze er samen met enkele ergonomische verbeteringen en aangepaste sierlijsten wel voor dat het vlaggenschip van Ford er weer degelijk afgewerkt, goed geassembleerd en stijlvorm vormgegeven uitziet. We verkiezen twee ronde wijzerplaten boven Fords frivole combinatie van een LCD-scherm met een halfronde toerenteller, maar dat is persoonlijke voorkeur. De Mondeo was bij z'n lancering lang geen kleine jongen en hoewel de concurrentie ook aan obesitas lijdt, kan dit product nog steeds mee. Het plaatsaanbod kwalificeert onveranderd als riant, en hetzelfde kan van de kofferruimte gezegd worden. Zeker in het geval van de "Clipper" gedoopte break.

Op motorisch vlak noteren we de komst van een 2-liter turbomotor uit de Ecoboost-familie. Een prettig rijdende krachtbron die een tikkeltje sportief bromt en prettig maar niet overmatig sportief voor de dag komt, ondanks z'n vermogen van 240pk. De automaat met dubbele natte koppeling waar de motor standaard mee gepaard wordt, overtuigt door z'n soepele en alerte werking. De nieuwe 2.2 TDCI, waarmee we tijdens deze kennismaking het langst vertoefden, is merkbaar pittiger. Niet in de sprint, waar daar geeft de oliestoker met 8,1 seconden een halve tel toe, maar dankzij 200pk en vooral 420Nm is de eenheid flukser in de tussenacceleraties. Hier moet je wel door een handbediende zesbak roeren, maar die is duidelijk afgelijnd. Wijzigingen in het benzinegamma zijn eigenlijk weinig relevant. In ons land kiest minder dan 1% (!!) van de klanten voor benzine. Dat de 1.8 TDCi omwille van de uitstootnormen vervangen wordt door een tweeliter is belangrijker, al heeft die 115pk sterke viercilinder geen invloed op het Belgische taxatieniveau - alles blijft er bij het oude.

Er is geen Mondeo Econetic. Net als bij de S-Max en Galaxy kiest Ford ervoor z'n zuinige technologie in alle versies te gebruiken. Het gaat dan om banden met een lage rolweerstand, geoptimaliseerde aërodynamica, intelligente laadcycli voor de batterij, minder interne frictie en een elektrische stuurbekrachtiging. Die laatste draagt de schuld voor het dubieuze gevoel van de nieuwste Mondeo; enerzijds geruststellen communicatief in de efficiënt maar niet oncomfortabele filtering van de ophanging (nog steeds zowat de beste in z'n segment) en anderzijds karakteristiek gevoelloos in het stuur. Maar het verbruik drukken doet het natuurlijk wel. De instapdiesel neemt al genoegen met 5,3l/100km (139gr/km CO2) en gezien de afmetingen en het gewicht is dat vrij indrukwekkend. Met 200 dieselpaarden onder je rechtpedaal van A naar B kost elke 100km 7 deciliter extra.

Dan resten ons enkel nog de prijzen. Een benzine parkeer je op je oprit vanaf € 25.470. Dieselen kan vanaf € 25.750, maar de 2.2 TDCi waarmee we hier kilometers maalden kost minimaal € 30.800, zij het meteen in een hoger uitrustingsniveau. Voor een Clipper vraagt Ford geheid € 1.150 meer.