De vorige -tweede- generatie van de Mégane liet bij z'n lancering behoorlijk wat stof opwaaien en daar zat z'n originele uiterlijk voor heel wat tussen. Maar Renault heeft, mede dankzij de Scénic die op hetzelfde platform gebaseerd is, de talrijke doemdenkers van het eerste uur in het ongelijk gesteld. Vooral Spanje, Frankrijk en Italië wisten de hoekige lijnen van de Mégane II te smaken. Nu zijn autoconstructeurs natuurlijk altijd op zoek naar groei en als het van Renault afhangt dan zal de derde generatie het ook goed doen in de Duitsland, Engeland en het noorden. Dus staat hier nu een Mégane die z'n hoeken inruilt voor vloeiende lijnen en gespannen vlakken. Omdat de Coupé van de vorige generatie goed werd gesmaakt, krijgt deze editie een meer onderscheiden uiterlijk. Niet alleen is de daklijn en de glaspartij op de flank aangepast, de kont is specifiek en de snuit wordt met meer juwelen om een heel eigen grille getooid. Er staat overigens behoorlijk wat op het spel. Het C-segment blijft in Europa al jaren stabiel op zo'n 30% van de markt, maar de brandstofprijzen en financiële perikelen zouden de populariteit van de klassieke middenklasser een duw in de rug kunnen geven op dezelfde manier als ze die van de SUV zal afremmen. Binnen het productieapparaat van Renault vertegenwoordigt de Mégane eveneens zo'n 30% van het volume en is het welslagen van het product dus cruciaal. In het segment wordt hevig strijd geleverd. De berline heeft wel 100 verschillende concurrenten, de coupé nog steeds een twintigtal.

De Megane neemt grote delen van de structuur over van z'n voorganger en past ze in een ruimere structuur in. De wielbasis en spoorbreedte zijn groter dan voorheen, voor een betere stabiliteit in de bochten en z'n koffervolume zwelt tot 407l, wat een fikse verbetering is. En de Coupé spant met 344l zelfs de kroon in z'n segment. In de driedeurs wordt je overigens op identiek dezelfde achterbank getrakteerd als in de berline. Je kan er dus vijf inzittenden schikken, al zal je het stellen met 5cm minder hoofdruimte omwille van de dieper over de oren getrokken daklijn. Ondanks z'n toegenomen volume, is de Mégane III duurder, noch zwaarder dan z'n voorganger. De instapper staat vanaf € 16.550 in de catalogus en dieselen kan al vanaf € 17.800. Het model legt daarmee heel wat concurrenten het vuur aan de schenen, zeker als de uitrusting mee in de tabel wordt opgenomen.

Deze middenklasser krijgt een nagelnieuw interieur en vooral de hertekende boordplank springt in het oog. Die onderscheidt zich van de massa door gebruik te maken van een analoge toerenteller en een digitale snelheidsaanduiding. Een geslaagde metamorfose omdat het instrumentarium duidelijk afleesbaar is en nagenoeg geen gewenning vergt. De bediening van de airco (standaard op alle Mégane) en radio is overgenomen uit de nieuwe Laguna. Helaas zijn we over de materiaalkeuze minder in de wolken. Terwijl Renault beweert er inspanningen te hebben verricht, ogen en voelen de gladde plastics goedkoop. Al helemaal in combinatie met het lichtgekleurde elegante pakket. De sportiever aangeklede versies in zwart kunnen de schijn beter hoog houden.

Renault biedt vijf dieselmotoren -tussen 85 en 130pk sterk- en vier benzines -tussen 100 en 180pk- aan. We konden van beide topversies, die eigenlijk weinig relevant zijn voor de Belgische markt, proeven. In beide gevallen bekruipt ons het gevoel dat niet alle paarden thuis geven, waarbij u best niet verstaat dat deze auto's sloom voor de dag komen. Zo erg is het nu ook weer niet. De inspanningen op vlak van geluidsisolatie werpen dan weer wel hun vruchten af. Bij normaal gebruik is het vooral de dieselmotor die nauwelijks van z'n tegenhanger op benzine te onderscheiden is. Ook Renault neemt z'n toevlucht tot dikkere antirolstangen in de ophanging, maar gelukkig overdrijft het merk niet. Het comfort en vooral de demping van kleine oneffenheden -hoe langer hoe vaker een pijnpunt- blijven daardoor van een uitstekend allooi. De Fransen doen hun reputatie als onderstelingenieurs eer aan, ook door een snedig en voorspelbaar weggedrag voor te schrijven, zonder dat het rijplezier helemaal aan onvoorwaardelijk onderstuur verloren gaat. De Coupé is behalve 12mm lager ook een stuk stugger afgeveerd en claimt daardoor wat meer sportiviteit. De elektrische stuurbekrachtiging van de vorige generatie is niet meer. Renault ontwikkelde een compleet nieuwe unit die veel meer fijngevoeligheid combineert met een pak meer feedback.