Lancia heeft een mooi verleden maar helaas geen toekomst meer, toch niet buiten Italië. Jammer want dit Italiaans merk heeft best wat elegante auto’s op onze wegen losgelaten, met ronkende namen als Aurelia, Flavia, Fulvia, Stratos, Gamma. Het stond voor een mix van Italiaans design, een zekere exclusiviteit, geraffineerde luxe en sportiviteit. Helaas was Lancia nooit een financieel gezonde autobouwer.
Maar ondanks de financiële perikelen, en het strenge toezicht van moedergroep Fiat, kon Lancia toch met de regelmaat van de klok een heel aantrekkelijk model op de wereld loslaten. Zo ook in 1979 toen de Delta op het podium verscheen.
Moderne hatchback
Deze compacte Lancia was goed bij de tijd: een moderne en praktische hatchback, voorwielaandrijving, onafhankelijke wielophanging en de moderne techniek van de Fiat Ritmo die een jaar eerder het levenslicht zag, wat zeker geen minpunt was. De Delta had dat vleugje Italiaans design (van de hand van Giugiaro). De chauffeur keek op een verzorgd dashboard, de luxe versies kregen zelfs chique alcantara zetels, 4 schijfremmen en airco. Ongezien in die tijd voor kleinere auto’s. Voldoende reden om in 1980 ‘auto van het jaar’ te worden.
Aanvankelijk beschikte de Delta slechts over enkele opgedreven Fiat-motoren van 1300cc of 1500cc. Later kwam de 1600 GT, maar dat was slechts het begin van een helse wedren naar alsmaar krachtiger en sneller. Zie verder.
Geen verkoopstopper
Helaas had de Delta ook last van een (typisch Italiaanse) manke kwaliteit, wat er mede voor zorgde dat de Delta geen verkoopstopper werd. Maar bij velen staat de Delta in het geheugen gegrift als rallykampioen, in z’n sportieve Martini-jasje, voortbouwend op de rallysuccessen van de mythische Stratos.
Steeds meer pk’s
“Een helse wedren naar almaar krachtiger en sneller”De Delta werd steeds verder opgedreven, voortgestuwd door z’n rallysuccessen. Vanaf 1983 was er de Delta HF (een 1600cc turbo met 107pk), voorzien van extra luchthappers, spoilers, verbrede wielkasten, verstralers, Recaro-sportstoelen. Vervolgens kwam de Delta HF Integrale, met vierwieltractie en een turbogeblazen 2000cc en 16 kleppen. Later de ‘Evoluzione’, gevolgd door de ‘Evoluzione II’, deze had al 215pk. Onthoud ook de S4, of de 4S Stradale, met 250pk. Dat waren heuse rallywagens voor de openbare weg. De echte rallyversies persten er tot 650pk uit.
Het liep uit de hand
In rallymiddens was een dolgedraaide escalatie aan de gang, met steeds meer turbogeblazen pk’s voor weinig gewicht, op zeer slechte wegen. Een dodelijke cocktail. In groep B gebeurden een aantal zware ongelukken. Zo was er in 1986 helaas een dodelijk ongeluk met de Delta, waarbij de bekende rallypiloot Toivonen en z’n copiloot het leven lieten. Het gevolg was dat deze competitie werd stopgezet vanaf 1987.
Zesvoudig rallykampioen
Dat hield Lancia evenwel niet tegen om met de Delta van 1987 tot 1992, nog zes keer opeenvolgend de titel bij de constructeurs (in groep A) te veroveren. In 1993 en na een productie van 520.000 exemplaren, kwam de 2-de generatie Delta. Dat was echter een flauw afkooksel van z’n voorganger, minder spraakmakend. Geen rallybom. Weg was de opwinding.
