Twintig jaar geleden was de fietsende Chinees nog de koning van de straat. Vandaag echter is er in diezelfde straten geen plaats meer voor laat staan een fietspad. Eén van de symptomen van de in een sneltempo toegenomen welvaart in het land.
Kwestie van imago
En op die straten tref je opvallend veel Duitse auto's aan. De Duitse autoproducenten trachten de Chinese klanten er namelijk van te overtuigen dat enkel zij high-end-voertuigen kunnen vervaardigen. En daar lijken ze min of meer in te slagen, want wie het zich veroorloven kan, rijdt er met een een wagen van een Duitse premiumconstructeur rond. Met een goedkopere auto heb je op de Chinese wegen geen privileges: je kan niet zonder protest voorsteken en van de verkeerspolitie hoef je geen vriendendienstjes te verwachten. In China geldt: grote auto, groot maatschappelijk aanzien. Waarom maken al die autobouwers versies met een lange wielbasis, speciaal voor China denk je?
Rigoureuze CO2-beperkingen
“Studies tonen aan dat 90 miljoen (!) bestuurders er in de komende jaren een nieuwe auto willen kopen.”Geen enkel ander land ter wereld verdient zo veel geld aan de autoverkoop in China als Duitsland. BMW, Mercedes en Audi verkochten in de eerste negen maanden van dit jaar samen al bijna een miljoen auto's. Treiterijen van Peking zoals de rigoureuze CO2-beperkingen accepteren zij dan ook zonder al te veel gemor. De tijden van laissez faire zijn er voorbij. In de strijd tegen de exorbitante luchtvervuiling wil de regering in de metropolen strenge beperkingen van de CO2-uitstoot doordrukken. Momenteel geldt een gemiddeld maximum brandstofverbruik van 6,9l. En tegen 2020 moet dat naar gemiddeld 5l zakken. Wie toch met een auto rijdt die meer slikt, mag op draconische boetes rekenen. Voor de producenten zijn dat allesbehalve rooskleurige vooruitzichten. Een geldboete is voor de vermogende Chinese bestuurder immers het ergste niet. Publiekelijk aan de schandpaal genageld worden, is van een gans andere orde. Het is allemaal een kwestie van imago. De Chinese premiumrijder hoopt ook in de toekomst nog vriendelijk door de politie behandeld te worden.
Geen stress
In Duitsland blijft men er opvallend rustig bij. Zowel bij Daimler, BMW als ook Audi luidt het optimistisch dat de opgelegde doelen op tijd bereikt zullen worden. Ze vermoeden dat vooral de Chinese autobouwers, die volgens hen nog niet over de modernste technologieën beschikken, het onderspit zullen delven. Maar die nonchalance zou zich weleens tegen hen kunnen keren, want de Chinese auto-industrie neemt op korte tijd zevenmijlssprongen voorwaarts. Tegenwoordig lanceren Chinese constructeurs modellen die niet veel moeten onderdoen voor de Europese.
Gouden Chinese jaren
Feit is dat de producenten, die tot nu toe vooral hun meest luxueuze modellen naar China exporteerden, anders moeten beginnen nadenken, want niemand wil gedonder in China. Vooral niet nu in Europa en de rest van de wereld niet veel te rapen valt. In China zijn de gouden jaren nog niet voorbij. Studies tonen aan dat 90 miljoen (!) bestuurders er in de komende jaren een nieuwe auto willen kopen. En het merendeel daarvan zou naar een buitenlandse auto hunkeren.
Verplicht joint-venture
“Geen rechtzettingen, geen protest en al helemaal geen gerechtelijke stappen”Dat is echter buiten de regering gerekend. Die wil daar graag een stokje voor steken. China tracht de buitenlandse producenten met anti-monopolie maatregelen te dwarsbomen. Die laatste worden namelijk gedwongen om met een Chinese partner in zee te gaan. Het zou te eenvoudig zijn te geloven dat het hier enkel om een machtsspel gaat. Verdoken hulp aan de nationale auto-industrie is des te waarschijnlijker.
Monsterboetes
Enkel en alleen omdat de omzet in boomland China enorm blijft groeien, accepteren de buitenlandse constructeurs Pekings dictaat stilzwijgend. Zo betaalde Audi onlangs 30 miljoen euro voor vermeende prijsafspraken. Mercedes kan zich aan een nog hogere boete voor hetzelfde vergrijp verwachten en ook BMW en Land Rover hebben de speurders ondertussen in het vizier. De strategie van de Europeanen is echter: terechtwijzingen braaf aanvaarden, inbreuken tegen de wet toegeven, geen rechtzettingen, geen protest en al helemaal geen gerechtelijke stappen. In plaats daarvan: afwachten. Want het mag dan al beginnen rommelen in het autoparadijs. Men blijft hopen dat het gedonder uit zichzelf voorbij zal trekken.