Mercedes houdt opkuis in z’n gamma. Niet dat er modellen uitgaan, integendeel. Net zoals het gros van de autobouwers voegen ook deze Duitsers almaar meer modelvarianten toe. De ontwikkeling van een platform of bodemplaat mag dan wel duurder zijn dan ooit tevoren - daar een koetswerk en interieur bij maken was in de geschiedenis van de automobiel nog nooit zo goedkoop. En door al die modelvarianten moet je natuurlijk wel het bos blijven zien. Mercedes had in de gaten dat z’n klanten zo stilaan de weg kwijt waren en maakt het daarom dat duidelijker.
Naamgeving
De basis voor de naamgeving zal voortaan de positie zijn ten opzichte van de ‘kernproducten’ van het bedrijf. Dat zijn de A, B, C, E en S-Klasse. De SUV's krijgen telkens als laatste letter het overeenkomstige segment waarin ze uitkomen, voorafgegaan door GL. Zo wordt de ML een GLE, omdat hij het equivalent is van de E-Klasse in de SUV-lineup. Een Coupé krijgt gewoon de toevoeging ‘Coupé’, maar op een vierdeurs-coupé (die eigenlijk een veredelde sedan is) wordt dezelfde redenering toegepast, maar achter de letters CL. Roadsters zullen dan weer herkenbaar zijn aan de letters SL. De SLK wordt zo de SLC, omdat hij gelijk geschakeld wordt met de C-Klasse. Maar de SL die nochtans op de hoogte van de S-Klasse zit, wordt niet de SLS gecatalogiseerd. Die bestond immers al. En zo blijkt toch maar dat zelfs de constructeur zelf z’n eigen regels al van bij de startmeet niet consequent kan doortrekken.
Motoren en aandrijving
Waar Mercedes ook meer eenheid in wil scheppen, is in de aanduiding van de aandrijving. Vroeger had je de keuze tussen een benzine en een diesel en daar hield het mee op. Maar tegenwoordig wordt dat aanbod aangevuld met elektrische aandrijving, benzine-hybrides, diesel-hybrides, plug-in-hybrides, brandstofcelauto’s en dan heb je nog verschillende aandrijfformules (twee- of vierwielaandrijving). Een compleet smorgasbord, waar ook een keuze in gemaakt moet worden.
We beginnen met het meest eenvoudige. Vierwielaandrijving heet nu 4Matic, en dat blijft gewoon zo. Ook makkelijk, is dat auto’s op gas er een ‘c’ achter gezet krijgen, dat diesels een ‘d’ krijgen en dat brandstofcelauto’s een ‘f’ krijgen. Je zou de lijn kunnen doortrekken en stellen dat hybrides herkenbaar zijn aan een ‘h’ en elektrische auto’s aan een ‘e’, maar dat is net te kort door de bocht. Want een plug-in-hybride (die nog steeds een verbrandingsmotor heeft) wordt ook op ‘e’ getrakteerd, terwijl er eveneens twee verschillende conventionele hybrides (op benzine en diesel zijn dus) die onder dezelfde letter vallen.
Vooral geen duidelijkheid
Waar met geen letter over gerept wordt, is het cijfer dat in de type-aanduiding domineert. Daarin blijft de marketingafdeling eigenlijk volstrekt arbitrair met nummertjes goochelen. De tijd dan een 200 stond voor een 2-liter en een 300 voor een 3-liter (enzovoort) ligt al lang achter ons. Tegenwoordig wordt er vooral veel gecompenseerd. De Duitsers hanteren bovenstaande regel wel in principe, maar er wordt lustig bijgerekend om bijvoorbeeld de aanwezigheid van een dubbele turbo of hybride aandrijflijn te compenseren. Een voorbeeldje om mee af te sluiten. Een S 500 wordt aangedreven door een 5-liter V8. Da’s logisch. Maar een Plug-In Hybride S-Klasse met een drieliter zescilinder heet toch maar leuk S 500 e. Volg je nog?
