Eind vorig jaar kondigde Morgan hem al aan en dit is hem geworden. De Britten blijven met de fonkelnieuwe Threewheeler trouw aan het origineel dat in de eerste helft van de vorige eeuw ambachtelijk in elkaar werd gezet.

Met de nieuwe Threewheeler brengt Morgan het avontuur, plezier en de passie van persoonlijk vervoer uit de jaren '30 weer helemaal terug. Omdat men toentertijd nog niet veel wist van aerodynamica dienden vliegtuigen veelal als inspiratiebron voor diverse auto-ontwerpen. Ook de Morgen Threewheeler dankt er zijn kogelvormige koets aan en vandaag de dag biedt het nog steeds voordelen.

Ook binnenin de Threewheeler is er een link met de luchtvaart. Het instrumentarium zou zomaar uit een Spitfire kunnen komen. De techniek erachter is echter modern, evenals het buizenchassis dat samen met de rolbeugels de veiligheid van bestuurder en passagier moet garanderen. De creatie is dan ook zowel in de VS als in Europa goedgekeurd en voldoet aan alle hedendaagse normen.

De krachtbron voor de Morgan Threewheeler is afkomstig van S&S dat ook Harley Davidson als grootafnemer heeft. Het betreft een V-motor met een vermogen van 115 pk. De tweecilinder laat zich volgens Morgan typeren als een motor dat veel kracht en koppel levert bij lage toeren, een echte V-twin dus. Vanzelfsprekend weegt de Threewheeler niet veel dus het prestatieniveau zal in combinatie met het relatief hoge vermogen pittig zijn. Helaas maakt Morgan niet bekend wat de driewieler dan wel kan. Een extreem laag zwaartepunt zorgt er volgens de Britten voor dat het verjaardagsgeschenk als lijm aan het asfalt kleeft.

De Morgen Threewheeler is iets exclusief en daar hangt een stevig prijskaartje aan. Morgen vraagt er 25.000 pond voor en dat is exclusief verschuldigde belastingen. Wil je de auto een beetje in stijl aankleden dan vraagt Morgan daar een extra vergoeding voor. Klanten kunnen behoorlijk ver gaan in leersoorten en -kleuren of laktinten. Zelf raadt Morgen voor die echte klassieke uitstraling een gepolijst motorblok, roestvrijstalen einddempers en speciale (matzwarte) uitlaatbeschermers aan. Het gaafst zijn toch wel de verkrijgbare stickers van het Amerikaanse leger of bijvoorbeeld die van de British Air Force. Of zo'n haaienbekprint zoals die men vroeger ook wel zag op gevechtsvliegtuigen.